Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi
kościół w Łodzi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
kościół w Łodzi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego – katolicka świątynia parafialna na osiedlu Retkinia w Łodzi.
kościół parafialny | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||||||||
Położenie na mapie Łodzi | |||||||||
51°44′42,89″N 19°24′14,33″E |
Kościół jest siedzibą parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego należącej do dekanatu Łódź-Retkinia-Ruda archidiecezji łódzkiej.
Kościół NSJ to najstarszy kościół na tym osiedlu, zbudowany po tym, jak 18 maja 1910, po wieloletnich staraniach mieszkańców, biskup kujawsko-kaliski Stanisław Zdzitowiecki erygował parafię pw. Najświętszego Serca Jezusowego w ówczesnej podłódzkiej wsi Retkinia. Kościół ten zastąpił istniejącą od 1907 r. tymczasową, drewnianą kaplicę.
Kościół pierwotnie zbudowany był w stylu nawiązującym do neogotyckiego. Była to świątynia jednonawowa, murowana, zbudowana na rzucie w formie krzyża łacińskiego, którego poprzeczne ramiona zawierały kaplice boczne.
W latach 1977–1983, po zbudowaniu osiedla mieszkaniowego z wielkiej płyty i wynikającego z tego znacznego wzrostu liczby parafian, kościół został gruntownie rozbudowany, powiększając kilkakrotnie swą powierzchnię. W wyniku tej rozbudowy ze starej budowli pozostała jedynie dzwonnica i ściana frontowa. W połowie lat 80. także dzwonnica została częściowo przebudowana.
Kościół NSJ jest świątynią dwukondygnacyjną, pod główną salą kościoła, tzw. kościołem górnym znajduje się nieco mniejszy kościół dolny, w którym także odbywają się nabożeństwa. Kościół posiada konstrukcję nośną z żelbetu, natomiast ściany osłonowe są z cegły. Obiekt ma wachlarzowo rozwinięte okna. Autorem architektonicznego projektu rozbudowy był architekt Marian Sordyl.
Dwukondygnacyjność jako rozwiązanie architektoniczne, które zaproponowano w latach 70. wynikała z tego, iż nawet mimo rozbudowy świątynia, w której w każdą niedzielę odbywało się ok. 8 mszy, nie byłaby w stanie pomieścić w górnym kościele wszystkich wiernych z bardzo licznej parafii, obejmującej szybko rozwijające się osiedle oraz skupiska domów jednorodzinnych.
Mimo istnienia dwu kondygnacji liczba osób biorących udział w nabożeństwach, zwłaszcza w dni ważnych świąt kościelnych była tak duża, iż wierni musieli tłoczyć się, a także stać w przedsionkach kościoła, lub wręcz na schodach, jako że 1985 r. na terenie parafii Najświętszego Serca Jezusowego zamieszkiwało blisko 80 tysięcy mieszkańców. Sytuacja zaczęła się zmieniać w II poł. lat 80.
Już wkrótce po przebudowaniu budynku z terenu podległej parafii wyodrębniono kolejne jednostki organizacyjne: parafię pw. Chrystusa Króla (1982), Najświętszej Eucharystii (1987), Wniebowstąpienia Pańskiego (1989) i św. Rodziny (1990). Spowodowało to znaczące zmniejszenie liczby parafian kościoła, a także spadek uczestników mszy, gdyż nowo erygowane parafie w krótkim czasie otrzymały własne obiekty sakralne.
W latach 1998–2000 artysta rzeźbiarz Wojciech Gryniewicz zaprojektował:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.