Korepetycje
dodatkowe lekcje pozaszkolne / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Korepetycje – dodatkowe lekcje pozaszkolne, które mają na celu powtórzenie materiału i przygotowanie z uczniem pracy domowej zadanej w szkole[1][2]. Nauczyciel, czyli osoba udzielająca korepetycji, nazywana jest korepetytorem.
Słowo korepetycja pochodzi od repetycja – co oznacza powtórzenie, próbne wykonanie lub powtórzenie części wykonywanego utworu muzycznego. Niemiecki pierwowzór korepetycji – Korrepetition – oznacza ćwiczenie partii wokalnej lub baletowej przy akompaniamencie fortepianu[3].
Zdaniem niektórych badaczy korepetycje tworzą szarą strefę edukacji, co może świadczyć o porażce polityki oświatowej państwa[1].
Zjawisko korepetycji jest powszechne na wszystkich kontynentach[4].
Udział uczniów w korzystaniu z prywatnych lekcji wybranych krajów na świecie[4]:
- Niemcy – 14,8% (2010 r.),
- Kanada – 17,8% (1997 r.),
- Wielka Brytania – 20% (2007 r.),
- Austria – 20% (2010 r.),
- Portugalia – 55% (2007 r.),
- Słowacja – 56% (2007 r.),
- Litwa – 62% (2007 r.),
- Chiny – 64,3% (2004 r.),
- Japonia – 65,2% (2007 r.),
- Polska – 67% (2007 r.).
- Cypr – 86,4% (2003 r.),
- Kenia – 87,7% (2000 r.),
- Azerbejdżan – 90% (2006 r.)
W Grecji 80% studentów uczęszczało na kursy przygotowawcze, 50% pobierało prywatne lekcje, a 33% korzystało z obu form pomocy w nauce[5]. Na Cyprze 86,4% studentów otrzymywało korepetycje w szkole średniej[5]. Na Słowacji 56% studentów pierwszego roku pobierało korepetycje lub uczęszczało na kursy przygotowawcze w ostatniej klasie szkoły średniej[5]. Na Węgrzech szacuje się, że ponad 75% uczniów szkół podstawowych oraz średnich korzystało z prywatnych lekcji[5]. W Japonii 70% studentów korzystało z jakiejś formy korepetycji w okresie szkoły średniej[5].
Według Marka Braya korepetycje charakteryzują się suplementacją i akademickością oraz prywatnością[5][6].