Konstancjusz III
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Konstancjusz III, Flavius Constantius (zm. 2 września 421 w Rawennie) – cesarz rzymski, krótkotrwały współrządca Honoriusza w roku 421.
|
Ten artykuł należy dopracować |
Szybkie fakty Okres, Data i miejsce śmierci ...
Wizerunek Konstancjusza III na jego monecie | |||
Cesarz rzymski (współrządca Honoriusza) | |||
Okres |
421 | ||
---|---|---|---|
Dane biograficzne | |||
Data i miejsce śmierci |
2 września 421 | ||
Żona | |||
Dzieci | |||
Moneta | |||
Solid Konstancjusza III | |||
|
Zamknij
Wódz za panowania cesarza Honoriusza. Wybił się na stanowisko głównego dowódcy zachodu po śmierci Olimpiodora. Dzięki niemu zostali pobici uzurpatorzy Konstantyn III, Konstans II i Maksymus z Hiszpanii. Opanował sytuację w cesarstwie zachodnim po wkroczeniu do niego barbarzyńców. Osiedlił Gotów w Akwitanii. W nagrodę za zwycięstwa cesarz Honoriusz dał mu za żonę swoją siostrę Gallę Placydię i uczynił go współcesarzem (w 421). Z małżeństwa tego narodziło się dwoje dzieci: późniejszy cesarz Walentynian III oraz Honoria.