Kommunar (ciągnik)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komunar (ros. Коммунар) – radziecki ciągnik gąsienicowy produkowany w okresie międzywojennym w Charkowskiej Fabryce Parowozów.
 | |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1924–1931 (1935?) |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
brak |
| Dane techniczne | |
| Segment |
ciągnik gąsienicowy |
| Silniki |
naftowy R4: 50 KM |
| Skrzynia biegów |
manualna, 3/1 biegów[1] |
| Napęd |
gąsienicowy |
| Masa własna |
8250 kg t[1] |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
Hanomag WD-50 |
Skolektywizowane rolnictwo ZSRR potrzebowało w latach 20. XX wieku ciągników gąsienicowych produkowanych w kraju. Pierwszym z nich stał się Kommunar, skonstruowany na bazie niemieckiego ciągnika Hanomag WD-50[2]. Pierwowzór został wybrany przez Komisję Ciągnikową przy Państwowym Komitecie Planowania, a jego produkcję zlecono Charkowskiej Fabryce Parowozów (ChPZ)[1]. W maju 1922 roku uzyskano egzemplarz ciągnika z Niemiec i przystąpiono do analizy konstrukcji[2]. Przy opracowaniu dokumentacji wprowadzono liczne zmiany i uproszczenia technologiczne. Przede wszystkim silnik benzynowy przerobiono w celu pracy na tańszej nafcie[2]. Silnik stał się cięższy, co wymusiło wydłużenie podwozia i gąsienic dla zachowania takiego samego nacisku na podłoże[1].
Pierwszy Kommunar został wyprodukowany pod koniec kwietnia 1924 roku[1]. Ich produkcja w zakładach ChPZ, mających stare i dość zużyte oprzyrządowanie, nie stała się jednak masowa. Do kwietnia 1925 roku powstało tylko 20[3]. Przewidywano produkcję 300 ciągników rocznie, co osiągnięto dopiero w 1930 roku[1]. Ogółem do zakończenia produkcji w 1931 roku powstało ich około 2000, jednakże według innych źródeł, produkcja zakończyła się w 1935 roku i mogło ich powstać 3500[4].
Ciągniki Kommunar używane były w ZSRR głównie w gospodarce leśnej, do zwożenia drewna[1]. W mniejszym zakresie używane były jako rolnicze lub przemysłowe[3]. Ich rola zmalała po wprowadzeniu masowo produkowanych ciągników Staliniec S-60 i S-65[3].
W ograniczonej liczbie ciągniki były używane przez Armię Czerwoną jako artyleryjskie i ewakuacyjne, pod oznaczeniem 9G (od: 9-tonowy gąsienicowy)[3]. Służyły także na lotniskach do przetaczania dużych samolotów, jak TB-3[2]. Po mobilizacji po ataku Niemiec na ZSRR służyło ich w armii około 500[3], a według innych danych, nawet około 3000[2]. Pewna liczba została następnie przejęta i była doraźnie wykorzystywana przez niemiecki Wehrmacht.
Ciągnik rozwijał prędkość od 1,8 do 7 km/h[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
