Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Świętochłowicach
świątynia w Świętochłowicach Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła – kościół parafialny znajdujący się w dzielnicy Centrum w Świętochłowicach przy ulicy Katowickiej (parafia znajduje się przy ulicy bpa Teodora Kubiny 10).
| kościół parafialny | |||||||||||
 Widok z południowego zachodu (2022) | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
29 czerwca - Świętych Apostołów Piotra i Pawła | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Świętochłowic  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||
 50°17′27″N 18°55′03″E | |||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||
Rosnąca populacja miasta Świętochłowice zmusiła władze do podjęcia starań o budowę kościoła. Jednak narastająca od lat sześćdziesiątych w całych Prusach i na Śląsku antykatolicka presja polityczna była dużym problemem[1]. Dopiero w lutym 1883 za zgodą władz rejencji w Opolu powstał komitet budowy kościoła. W 1884 roku zdarzył się wypadek w kopalni: pod ziemia zostało zasypanych 43 górników. 26 czerwca 1884 roku odnaleziono ośmiu górników z pokładu „Heitzmann”, zaś następnego dnia rano pozostałych trzydziestu pięciu. Ostatnich ocalonych wyprowadzono na powierzchnię w święto Piotra i Pawła[2]. Uznano to za widomy znak interwencji Opatrzności i projektowany kościół został uznany za wotum wdzięczności za szczęśliwe zakończenie katastrofy. Wciąż szukano funduszy na budowę kościoła. 30 000 marek zadeklarowała kuria metropolitalna we Wrocławiu, 300 marek – cesarzowa Augusta Wiktoria.
Projekt i plany budowy kościoła sporządził radca budowlany Paul Jackisch z Bytomia[3]. Kamień węgielny pod budowę położono w październiku 1889. Cała budowa pochłonęła ok. 200 000 marek, a pieniądze pochodziły od bp Roberta Herzoga, kard. Georga Koppa oraz darów Funduszu Wolnych Kuksów, cynkowni w Lipinach, Kościelnej Kasy Budowlanej oraz z ofiar wiernych. Kościół budowano dwa lata, a został poświęcony 29 września 1891 przez proboszcza z Lipin ks. Józefa Michalskiego zaś poświęcony przez kard. Georga Koppa 26 października 1896.
Legenda głosi, że kościół miał być wybudowany kilkadziesiąt metrów dalej, lecz pewnej nocy przygotowane materiały budowlane w cudowny sposób przemieściły się w inne miejsce. Odebrano to jako znak i wybudowano świątynię w tym miejscu, gdzie jest obecnie.
Kościół jest budowlą ceglaną, o bardzo skromnych dekoracjach zewnętrznych, na które składają się: fryz podokapowy ułożony z cegły rębem skośnie, kamienne detale w szczytach szkarp i obramieniach okiennych oraz blendy tynkowe, a w elewacjach ramion transeptu wsporniki płaskich arkad, dekorujących blendę w murze przyziemia, w formie główek aniołków. Bryła kościoła jest zwarta, złożona z czterech elementów - wieży wysuniętej przed lico ściany szczytowej korpusu, bardzo prostych brył korpusu nawowego i transeptu oraz części prezbiterialnej[4].
Wystrój wewnętrzny składa się z ołtarza głównego (drzewo dębowe, z patronami świątyni), po bokach św. Wojciech i św. Stanisław. Ołtarze boczne składają się z figur Najświętszego Serca Pana Jezusa i Najświętszej Marii Panny oraz obrazu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Używane są trzy chóry (główny i dwa boczne).
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
