Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Klasztor augustianów w Policach-Jasienicy (Ruiny klasztoru augustianów w Policach-Jasienicy) – pozostałość po średniowiecznym klasztorze augustianów założonym w XIV wieku nad brzegiem rzeki Gunicy[1]. Obok zabudowań klasztornych do dziś znajduje się kościół pw. św. św. Apostołów Piotra i Pawła.
 nr rej. A-510 z 5.07.1958 | |
 Ruiny klasztoru augustianów w Policach-Jasienicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy |
XIV w. |
| Ważniejsze przebudowy |
XVI w. |
Położenie na mapie Polic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu polickiego  | |
Położenie na mapie gminy Police  | |
 53°35′31,99″N 14°32′33,92″E | |
Do Jasienicy zakonnicy zostali sprowadzeni w 1331 roku przez księcia pomorskiego Barnima III. Augustianie uregulowali rzekę Gunicę, założyli młyn, posiadali kilka karczm, uprawiali chmiel, hodowali owce i świnie, a od księcia mieli zgodę na połów ryb na Zalewie Szczecińskim[2]. Początkowo na tym miejscu znajdował się kościół, wybudowany na tak zwanym Wzgórzu Maryjnym, a dopiero potem wzniesiono klasztor w stylu gotyckim[3]. Klasztor posiadał własne stajnie, wodociąg, szpital, bibliotekę (założoną przez proboszcza Eckharda). W 1344 roku Barnim III przekazał zakonnikom dobra ziemskie obejmujące Stare Warpno z Zatoką Warpieńską i Puszczę Wkrzańską w rejonie jeziora Karpińskiego. Zakonnicy wchodzili często w spory z książętami pomorskimi, jeden z nich, Bogusław X, rozwiązał nawet klasztor, sprowadzając augustianów z klasztoru Möllenbeck koło Rinteln[4].
Po kasacie klasztoru (1534), związanej z wprowadzeniem reformacji w księstwie pomorskim, budowla pełniła funkcje świeckie: w latach 1543–1583 znajdowało się tutaj kolegium nauczycielskie, założone przez księcia Barnima XI, a następnie klasztor został przekształcony w książęcy zamek myśliwski. W pałacu wypoczywała Elżbieta Krystyna Braunschweig-Wolfenbüttel, która po rozwodzie z królem Fryderykiem Wilhelmem II Pruskim została wysłana do Szczecina[5][6].
W latach 60. XX wieku górne kondygnacje zostały rozebrane. Pozostawiono parterowe mury w formie tzw. trwałej ruiny. Zachowały się mury obwodowe skrzydła południowego i wschodniego, do wysokości pierwszego piętra, oraz piwnice[7]. Co roku odbywa się tu Jarmark Augustiański.
Klasztor został wybudowany w XIV wieku. Zabudowania klasztorne składały się z dwóch dwukondygnacyjnych skrzydeł i kościoła, tworząc razem otwarty ku zachodowi dziedziniec. Budynki te posiadały krużganek, z wewnętrznymi blendami, w których odkryto ceramiczny krzyż maltański[2]. W skrzydle południowym umieszczono piwnice. Pod koniec XVI wieku, namiestnik króla szwedzkiego Nils Bielke przebudował klasztor, ukrywając gotyckie formy. W latach 1769–1775 Elżbieta Krystyna von Braunschweig ponownie przebudowała klasztor w stylu późnoklasycystycznym[7].
