Katedra św. Juliana w Maceracie

Katedra św. Juliana w Maceracie (wł. Duomo di S. Giuliano di Macerata) − zbudowana w latach 1771−1790, siedziba biskupia włoskiej diecezji Macerata-Tolentino-Recanati-Cingoli-Treia.

Katedra św. Juliana w Maceracie

katedra
Duomo w Maceracie, 2010
Państwo	Włochy
Miejscowość	Macerata
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	parafia katedralna
Wezwanie	św. Juliana Gościnnego
Historia Data zakończenia budowy 1771–1790
Dane świątyni Architekt Marino di Marco Cedrino (dzwonnica z XV w.) Cosimo Morelli (katedra z XVIII w.)
Położenie na mapie Włoch Katedra św. Juliana w Maceracie
43°18′02,63″N 13°27′24,70″E

Historia

Obecna świątynia neoklasycystyczna została wzniesiona w miejscu, w którym tradycja od X w. lokalizowała siedzibę parafii św. Juliana w Maceracie (wł. Pieve di San Giuliano). Autorem projektu był architekt Cosimo Morelli^[1].

Poprzednie dwie świątynie były budowane i konsekrowane w latach 1022 (Pieve di San Giuliano) oraz 1422.

Na terenie świątyni przechowywane są relikwie ramienia św. Juliana, patrona miasta, oraz korporał splamiony według tradycji krwią Chrystusa w czasie cudu eucharystycznego, który miał mieć miejsce w Maceracie 25 kwietnia 1356. W związku z tym wydarzeniem wprowadzono w Kościele katolickim praktykę nabożeństwa czterdziestogodzinnego (po roku 1556^[2])^[3].

W katedrze pochowany jest jeden z poprzednich biskupów Maceraty − św. Wincenty Maria Strambi^[4].

Katedra znajduje się na Piazza san Vincenzo Maria Strambi^[5].

Przy katedrze działa chór Cappella Musicale della Cattedrale di Macerata^[6].

Budowla

Niedokończona fasada posiada dzwonnicę w stylu gotyckim z XV w., przypisywaną Marinowi z Marco Cedrino. Katedrę wzniesiono na planie krzyża łacińskiego. Posiada trzy nawy. W dolnym kościele znajdują się trzy kaplice dedykowane św. Marii Magdalenie, Madonnie z Loreto oraz Najświętszemu Sakramentowi^[7].

Sztuka sakralna

Wnętrze kościoła posiada wystrój według projektu Cosimo Morellego. Budowniczem udało się uzyskać efekt obszerności i jasności wnętrza. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Krzysztofa Unterbergera z 1786 przedstawiający św. Juliana wzywającego wstawiennictwa Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem w czasie zarazy.

W bocznych kaplicach znajdują się inne dzieła sztuki sakralnej. M.in. w drugiej kaplicy po prawej stronie umieszczono obraz Madonna ze świętymi z 1600. W transepcie po prawej stronie znajduje się mozaika przedstawiająca św. Michała Archanioła z 1628. Inni artyści renesansowi i późniejsi, których dzieła stanowią wystrój katedry to: Andrea Boscoli, Giovanni Baglione, Vincenzo Martini, Antonio Piani, Fedele Bianchini, Ciro Pavisa, Silvio Galimberti, Filippo Bellini oraz Allegretto Nuzi^[1].

W zakrystii przechowywane są dzieła takich malarzy, jak: Allegretto Nuzi, Vincenzo Pagani, Gaspare Gasparrini, Sforza Compagnoni, Filippo Bellini, Andrea Sacchi oraz Francesco Mancini^[4].

Przypisy

1. Antonio di Geronimo (pod redakcją): Macerata. Piccoli itinerari. Macerata: Regione Marche, 2009, s. 84-89.
2. Miracolo Eucaristico di Macerata Italia, 1356. www.therealpresence.org, 2006. [dostęp 2010-04-06]. (wł.).
3. Miracolo Eucaristico di Macerata Italia (1356). www.childrenoftheeucharist-waf.org, 2007-07-26. [dostęp 2010-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-06)]. (wł.).
4. La Cattedrale di Macerata. www.cmdcm.it. [dostęp 2010-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-20)]. (wł.).
5. Cattedrale. www.comune.macerata.it, 2010-01-08. [dostęp 2010-04-06]. (wł.).
6. Curriculum. www.cmdcm.it. [dostęp 2010-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-20)]. (wł.).
7. Cattedrale - Macerata. www.imonumenti.it, 2006. [dostęp 2010-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (wł.).

Kontrola autorytatywna (katedra):

• VIAF: 304919971