Katarzyna, córka bandyty
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Katarzyna, córka bandyty (franc. Catarina, ou La Fille du bandit, angl. Catarina, or The Bandit's Daughter, wł. Caterina, ovvero La figlia del bandito, niem. Katharina, die Tochter des Banditen, ros. Катарина, или Дочь разбойника). Wielki balet Julesa Perrota w pięciu obrazach, z muzyką Cesare’a Pugniego, inspirowany młodzieńczymi przygodami słynnego włoskiego malarza i poety Salvatora Rosy (1615-1673). Jego akcja rozgrywa się w Rzymie i okolicach.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6e/Lucile_Grahn_in_Catarina%3B_ou_La_fille_du_bandit_%28NYPL_b12149114-5191077%29.jpg/640px-Lucile_Grahn_in_Catarina%3B_ou_La_fille_du_bandit_%28NYPL_b12149114-5191077%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ab/Katarzyna%2C_c%C3%B3rka_bandyty%2C_strona_tytu%C5%82owa_programu%2C_1850.jpg/640px-Katarzyna%2C_c%C3%B3rka_bandyty%2C_strona_tytu%C5%82owa_programu%2C_1850.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Catarina%2C_ou_La_fille_du_brigand%2C_the_grand_ballet_by_M._Perrot_%28NYPL_b12149112-5191069%29.jpg/640px-Catarina%2C_ou_La_fille_du_brigand%2C_the_grand_ballet_by_M._Perrot_%28NYPL_b12149112-5191069%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/de/Aleksander_Tarnowski%2C_portret_wg_rys._J%C3%B3zefa_Simmlera.jpg/250px-Aleksander_Tarnowski%2C_portret_wg_rys._J%C3%B3zefa_Simmlera.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2e/Maria_Freytag.jpg/640px-Maria_Freytag.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/Antoni_Tarnowski%2C_portret_wg_rys._J%C3%B3zefa_Simmlera.jpg/320px-Antoni_Tarnowski%2C_portret_wg_rys._J%C3%B3zefa_Simmlera.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/91/Catharina_Frideberg_als_Catharina_in_Drei_Tochter_des_Banditen_%28NYPL_b12164418-5234632%29.jpg/640px-Catharina_Frideberg_als_Catharina_in_Drei_Tochter_des_Banditen_%28NYPL_b12164418-5234632%29.jpg)
Jeden z najpopularniejszych baletów XIX wieku. Z racji jego kolorytu lokalnego i narodowego bohatera, po swojej londyńskiej prapremierze, osiągnął w swoim czasie szczególną popularność na scenach włoskich, ale także w Wiedniu, Sankt Petersburgu, Moskwie i Warszawie. Znany był również za oceanem. W repertuarze warszawskiego Teatru Wielkiego, kilkakrotnie wznawiany, utrzymywał się przez ponad 70 lat od premiery, osiągając w tym okresie ponad 250 przedstawień.