Karabin przeciwpancerny Lahti L-39
fińska rusznica przeciwpancerna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lahti L-39 – fiński samopowtarzalny karabin przeciwpancerny wykorzystywany między innymi w czasie wojny zimowej ze Związkiem Radzieckim. Broń kalibru 20 mm x 138 mm Solothurn, o masie 49,5 kg. Przy prędkości pocisku 800 m/s energia wylotowa pocisku sięgała 50.000J. Podobnie jak inne karabiny przeciwpancerne był skuteczną bronią przeciw czołgom tylko w początkowej fazie wojny, później używany był przeciw lekkim pojazdom, jako karabin wyborowy dalekiego zasięgu i improwizowana broń przeciwlotnicza. Z racji na duży rozmiar i duży odrzut karabin ten został przez żołnierzy ochrzczony „Norsupyssy” („Strzelba na słonie”).
![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | |||
Historia | |||
Prototypy |
1939 | ||
Wyprodukowano |
4000 | ||
Dane techniczne | |||
Kaliber |
20 mm | ||
Nabój |
20 x 138 mm Solothurn Long | ||
Magazynek |
pudełkowy, 10 nab. | ||
Wymiary | |||
Długość |
2440 mm | ||
Długość lufy |
1300 mm | ||
Masa | |||
broni |
49,5 kg | ||
Inne | |||
Prędkość pocz. pocisku |
800 m/s | ||
Energia pocz. pocisku |
50-52 kJ | ||
Szybkostrzelność praktyczna |
15 strz./min | ||
Zasięg maks. |
6,5 km | ||
Zasięg skuteczny |
300 m | ||
Przebijalność pancerza |
20 mm z 300 m | ||
|