Kłamstwo kołymskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kłamstwo kołymskie – ogół działań mających na celu stłumienie lub częściowe ograniczenie procesu rozpowszechniania się informacji dotyczących istnienia systemu sowieckich łagrów, umniejszanie ich zbrodniczego charakteru lub inne formy eliminowania możliwości otrzymania informacji w ich temacie[1].
Za twórcę pojęcia przyjmuje się Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, polskiego pisarza, który po aresztowaniu w 1940 roku przez NKWD przebywał w kilku sowieckich więzieniach oraz spędził 2 lata w łagrze w Jercewie, do czasu amnestii ogłoszonej w ramach układu Sikorski-Majski. Nie stworzył on jednak stałej definicji tego pojęcia, co zostało zrobione dopiero przez późniejszych badaczy, takich jak Marcin Hylewski[1][2].
Nazwa pojęcia nawiązuje do określenia „kłamstwo oświęcimskie” z powodu analogii między obydwiema zbrodniami: ich masowego charakteru, uderzania w określone grupy ludności (mord kategorialny), systemowości oraz stosowania metody wyniszczenia przez pracę (chociaż holokaust nie ograniczał się do tej metody)[1].