Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz (Julian) Napoleon Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 17 kwietnia 1806 w Potoku, zm. 11 marca 1863 w Radawcu) – polski ziemianin, rosyjski urzędnik, powstaniec listopadowy.
Po ukończeniu studiów prawniczych na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim i aplikacji w kancelarii namiestnika, otrzymał w 1826 roku stopień magistra administracji. Od 1827 roku pracował jako sekretarz adiunkt w Radzie Administracyjnej, a w 1829 roku został mianowany kamerjunkrem dworu cara Mikołaja I. W tymże roku objął stanowisko sekretarza referenta Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Pomagał tam Stanisławowi Grabowskiemu w Wydziale Cenzury. 28 października 1830 roku awansował na stanowisko sekretarza prezydialnego w tejże Komisji. 28 grudnia tego roku, po wybuchu powstania listopadowego został zdymisjonowany i w styczniu 1831 roku podjął służbę w wojskach powstańczych w stopniu porucznika. W bitwie pod Olszynką Grochowską był ranny w nogę i 26 maja ciężko ranny w pierś w czasie bitwy pod Ostrołęką. 9 czerwca został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari i wyjechał na wieś, a potem do Krakowa leczyć rany.
Po amnestii w 1832 roku złożył przed rezydentem rosyjskim w Krakowie przysięgę na wierność carowi, dzięki czemu odzyskał godność kamerjunkra, jednak już nie angażował się w działalność polityczną.
W 1836 roku, po ślubie, osiadł w należących do żony Osmolicach, gdzie prowadził gospodarstwo i założył tartak.
W 1842 roku odziedziczył po Urszuli z Ustrzyckich Tarnowskiej pałac przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie (nr 388). Sprzedał ten pałac w 1843 roku Józefowi Oranowskiemu.
Starał się w Heroldii Królestwa Polskiego o nadanie tytułu hrabiowskiego, jednak bez rezultatu (rodzina Stadnickich uzyskała austriacki tytuł hrabiowski w 1873 roku).
W 1847 roku został skreślony z listy kamerjunkrów. Od 1858 roku rozwinął działalność społeczną, działał w Towarzystwie Rolniczym, był prezesem powiatowej komisji ds. oczynszowania, był przewodniczącym (w latach 1861–1862) Rady Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych powiatu lubelskiego.
Po śmierci na serce w marcu 1863 roku został pochowany w grobie rodzinnym w Bychawce.
Był synem Antoniego Stadnickiego starosty zatorskiego i jego drugiej żony, Anieli z domu Trileskiej; miał 2 siostry: Marię i Henrykę.
W 1836 roku ożenił się we Lwowie z Marią Teklą Urszulą Grabowską, córką Tomasza Grabowskiego, z którą miał 4 dzieci:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.