Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jermak (ros. Ермак) – rosyjski lodołamacz. Pierwszy na świecie specjalistyczny statek tego typu[1].
Jermak pod parą | |
Bandera | |
---|---|
Dane podstawowe | |
Typ |
lodołamacz |
Historia | |
Data budowy |
1897 |
Data oddania do eksploatacji |
1899 |
Data wycofania ze służby |
1963 |
Dane techniczne | |
Wyporność |
8730 t |
Liczebność załogi |
90-100 |
Długość całkowita (L) |
97,5 m |
Szerokość (B) |
21,6 m |
Zanurzenie (D) |
7,3 m |
Napęd mechaniczny | |
Moc silnika |
9390 |
Liczba śrub napędowych |
5 |
Prędkość maks. |
15 w. |
Inicjatorem budowy oraz autorem założeń konstrukcyjnych jednostki był admirał Stiepan Makarow[2], który marzył o dotarciu lodołamaczem do bieguna północnego. Zamówienie na budowę złożono w 1897 r. w stoczni Armstrong Whitworth w Newcastle. Statek został przekazany do służby w 1899 r. Nazwa upamiętniała atamana kozackiego - Jermaka Timofiejewicza, który pozyskał dla Rosji Syberię.
Latem 1899 statek odbył pod dowództwem Makarowa pierwszy rejs w głąb Arktyki i dotarł do 81°28' szerokości geograficznej północnej[1]. Z jego pokładu badania oceanograficzne prowadził wówczas m.in. znany wówczas rosyjski geolog i podróżnik Eduard Toll. W drodze powrotnej statek zawinął jeszcze do Newcastle, by usunąć zauważone w trakcie rejsu drobne usterki[2].
Przed I wojną światową "Jermak" kruszył lody w Zatoce Fińskiej, przeprowadzając przez jej wody ponad tysiąc statków. W 1918 uczestniczył w operacji przeprowadzenia floty rewolucyjnej, zagrożonej przez Niemców i Finów, z Tallina i Helsinek do Kronsztadu. W latach 30. XX wieku rozpoczął pracę na północnej drodze morskiej. Od 1934 operował na Morzu Karskim i Morzu Łaptiewów. W 1938 uczestniczył w akcji ratunkowej i ewakuacji załogi stacji dryfującej "Biegun Północny" na Morzu Grenlandzkim. Od 1941 do 1945 pełnił służbę na Bałtyku. Po zakończeniu II wojny światowej bazował w Murmańsku. Wyłączono go z eksploatacji w 1963. Pod koniec służby nazywany był dziadkiem rosyjskich lodołamaczy. Wychowała się na nim duża liczba kapitanów rosyjskiej floty[1].
Został złomowany w 1965 roku w Murmańsku[3].
Wyporność - 8730 ton, długość - 97,5 metra, szerokość - 21,6 metra[1]. Zanurzenie 7,3 m. Maszyny parowe o mocy 9390 KM zasilane były z 6 kotłów. Napęd zapewniały cztery śruby rufowe i jedna dziobowa. Prędkość maksymalna 15 węzłów, prędkość ekonomiczna 10 węzłów. Zasięg przy prędkości ekonomicznej 3000 mil morskich. Statek wyposażony był w pas lodowy o szerokości 6 m i grubości 24–38 mm. Załoga liczyła 90-100 osób[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.