Jan Krzycki

Jan Krzycki herbu Kotwicz (zm. 1720) – kasztelan nakielski.

Jan Krzycki

Kotwicz
Rodzina	Krzyccy herbu Kotwicz
Data śmierci	1720
Ojciec	Stanisław Krzycki
Matka	Ewa Raczyńska
Żona	Eleonora Suchorzewska

Rodzina

Ojcem jego był Stanisław, kasztelan poznański. Matka Ewa Raczyńska herbu Nałęcz, była córką Zygmunta, surrogatora nakielskiego grodzkiego. Ożenił się z Eleonorą Suchorzewską, z której urodzili się 2 córki i 6 synów: Antonina – późniejsza żona Jana Michała Goetzendorf-Grabowskiego, kasztelana elbląskiego; Joanna, późniejsza żona Stanisława Bnińskiego, starosty nakielskiego. Z synów Antoni pełnił urząd kasztelana krzywińskiego.

Pełnione urzędy

Początkowo pełnił urząd podstolego kaliskiego od 1695 roku. W latach 1713–1720 sprawował urząd kasztelana nakielskiego. Był dziedzicem Dzbarza i Służewca, Imielina, Pyr i Powsina.

Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z województwa kaliskiego^[1]. Sędzia kapturowy ziemstwa i grodu poznańskiego w 1704 roku^[2]. Jako poseł województwa kaliskiego był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku^[3].

Przypisy

1. Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 350.
2. Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego. Lata 1696-1732, wyd. Michał Zwierzykowski, Poznań 2008, s. 416.
3. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.

Bibliografia

• Adam Boniecki, "Herbarz Polski" (tom XIII, str. 13, Krzyccy herbu Kotwicz)