Izolacja pigmentowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Izolacja pigmentowa – otaczająca omatidium warstwa komórek zawierających substancje barwiące. Pełni funkcję ekranującą, ułatwia adaptację oka do warunków oświetlenia. Na wysokości stożka krystalicznego tworzą ją komórki rogówkotwórcze i boczne komórki przesłonowe, a na wysokości siatkówki – komórki wzrokowe (siatkówkowe).