Iwan Tałdykin

Iwan Gordiejewicz Tałdykin (ros. Иван Гордеевич Талдыкин; ur. 1 sierpnia^?/14 sierpnia 1910 w Putywlu, zm. 16 marca 1945 w Połczynie-Zdroju) – oficer Armii Czerwonej, as myśliwski, podpułkownik pilot Ludowego Wojska Polskiego.

Iwan Gordiejewicz Tałdykin

8 zwycięstw
podpułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1910 Putywl
Data i miejsce śmierci	16 marca 1945 Połczyn-Zdrój
Przebieg służby
Lata służby	1933–1945
Siły zbrojne	Armia Czerwona Ludowe Wojsko Polskie
Formacja	Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego
Jednostki	236 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (ZSRR), 509 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (ZSRR), 88 Gwardyjski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (ZSRR), 1 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa"
Główne wojny i bitwy	wojna zimowa w Finlandii, II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Syn Hordieja. W 1927 roku ukończył szkołę techniczną, a w roku 1932 wieczorowy uniwersytet robotniczy. W 1933 roku został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w lotnictwie. Ukończył kurs strzelców pokładowych, a w 1938 ukończył oficerską szkołę lotniczą i został skierowany do lotnictwa myśliwskiego. W latach 1939–1940 walczył na froncie w Finlandii, gdzie został ciężko ranny. Od kwietnia 1941 r. dowodził eskadrą w 236 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego.

22 czerwca 1941 roku, jako jeden z pierwszych, podjął walki powietrzne z samolotami Luftwaffe w trakcie których został ranny. Po rekonwalescencji we wrześniu 1941 roku rozpoczął służbę w 509 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego. Od listopada 1942 roku dowodził 519 Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego. W czerwcu 1943 roku objął dowództwo nad 88 Gwardyjskim Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego. Ponownie został ranny w trakcie walk lotniczych, w sierpniu 1943 roku został dowódcą 518 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego.

22 lutego 1944 roku objął dowództwo nad 1 Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa". Dowodził nimi od Warki do Kołobrzegu. Zginął 16 marca 1945 roku podczas powrotu z lotu bojowego wykonywanego w rejonie Kołobrzegu, jego samolot zderzył się z ziemią w rejonie Połczyna-Zdroju^[1].

W czasie swej służby wykonał 201 lotów bojowych w czasie 1500 godzin. Zaliczono mu zestrzelenie 8 samolotów. Został pochowany w kwaterze żołnierzy radzieckich na cmentarzu komunalnym w Bydgoszczy.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Virturi Militari,
• Order Czerwonej Gwiazdy,
• Order Czerwonego Sztandaru,
• Order Wojny Ojczyźnianej (dwukrotnie),
• Medal „Za zasługi bojowe”.

Upamiętnienie

Jego imieniem nazwano ulicę w Fordonie i Świdwinie. W Połczynie-Zdroju postawiono upamiętniający go pomnik.

Przypisy

1. EdwardE. Chromy EdwardE., Szachownice nad Berlinem, Wydawnictwo MON, Warszawa 1977, wyd. IV, str. 242. Brak numerów stron w książce

Bibliografia

• Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego 1943-1945. Warszawa: Biblioteczka Skrzydlatej Polski Nr 8, 1981. ISBN 83-206-0196-7. Brak numerów stron w książce
• Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2012. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13990-9. OCLC 924867180.
• Encyklopedia II wojny światowej. płk Kazimierz Sobczak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 599-600.
• Adam Person. Wspomnienie o dowódcy "Warszawy". „Skrzydlata Polska”. 38-39/1953, s. 433, 20-27 grudnia 1953. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
• Ppłk Jan (Iwan) Tałdykin. Twierdza Kołobrzeg. [dostęp 2021-09-18]. (pol.).