Interdykt pretorski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Interdykt (Interdictum) – środek ochrony pozaprocesowej przewidziany w prawie rzymskim wydawany przez pretora lub namiestnika prowincji na mocy przysługujących im imperium, na żądanie jednej strony, zawierający nakaz pod adresem drugiej strony, aby coś uczyniła lub czegoś zaniechała.
Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji. |