![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/78/Popradzki_Staw%252C_Osterwa.jpg/640px-Popradzki_Staw%252C_Osterwa.jpg&w=640&q=50)
Igła w Osterwie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Igła w Osterwie (słow. Ihla v Ostrve, niem. Elisenturm, węg. Erzisketorony) – smukła skalna igła o wysokości ok. 1890 m n.p.m.[1][2] lub 1872 m[3] położona w zachodnich stokach masywu Osterwy opadających w kierunku Doliny Mięguszowieckiej w słowackiej części Tatr Wysokich. Igła w Osterwie znajduje się w górnej części żebra skalnego, które opada na zachód spod masywu Osterwy (dokładnie Zadniej Osterwy). Od wierzchołka Zadniej Osterwy jest ona oddzielona Wyżnim Siodełkiem pod Igłą, a od sąsiadującej z nią na północnym zachodzie Małą Igłą w Osterwie oddziela ją Niżnie Siodełko pod Igłą. Na wierzchołek Igły w Osterwie nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona popularnym szczytem wspinaczkowym uczęszczanym przez taterników w celach treningowych.
![]() Igła w Osterwie widoczna znad Popradzkiego Stawu (mniej więcej pośrodku zdjęcia, charakterystyczna) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Położenie | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
ok. 1890 m n.p.m. | ||
Pierwsze wejście |
7 lipca 1904 | ||
![]() | |||
|
Polskie i słowackie nazewnictwo Igły w Osterwie pochodzi bezpośrednio od Osterwy, natomiast nazwa niemiecka (Elisenturm) i jej węgierska kalka (Erzisketorony) zostały nadane przez Ernsta Dubkego (pierwszego zdobywcę) na część jego żony.