IRB Sevens World Series (2000/2001) – druga edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z dziewięciu turniejów rozegranych pomiędzy listopadem 2000 a czerwcem 2001 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły. Zawody zostały zdominowane przez reprezentacje Nowej Zelandii i Australii, które podzieliły między sobą wygrane turnieje, a ostatnie cztery finały rozegrały między sobą. W całym cyklu ostatecznie triumfowali Nowozelandczycy.
Szybkie fakty Termin, Liczba drużyn ...
Zamknij
Wstępne plany harmonogramu rozgrywek pojawiły się w lipcu 2000 roku – w porównaniu do poprzedniego sezonu zrezygnowano z paryskiego turnieju, w Mar del Plata miał się odbyć Puchar Świata 2001, zaś Fiji Sevens został odwołany przez Fiji Rugby Union po zamachu stanu w tym kraju[1][2]. We wrześniu 2000 roku IRB potwierdziła lokalizacje siedmiu turniejów i poinformowała, że cykl rozpocznie się w RPA przenosząc się jednak ze Stellenbosch do Durbanu[3][4]. W ciągu następnego miesiąca z rozpiski wypadł Punta del Este Sevens, pojawiły się natomiast dwa kolejne turnieje w Azji. Malezja miała już doświadczenie w organizacji poważnych zawodów w tej dyscyplinie sportu po Igrzyskach Wspólnoty Narodów 1998, przyznanie zaś turnieju Chinom miało na względzie rozwój siedmioosobowego rugby w tym kraju oraz starania IRB w celu jego wprowadzenia w poczet sportów olimpijskich[5][6][7]. Pod koniec października 2000 roku zakończono budowanie terminarza ogłaszając gospodarzy kończących sezon zawodów – Londyn i Cardiff[5]. Tak więc ostatecznie zaplanowano rozegranie dziesięciu turniejów w okresie od listopada 2000 do czerwca 2001 roku, w tym cztery w nowych lokalizacjach – Chinach, Malezji, Anglii i Walii[8][9][10].
W związku z sankcjami nałożonymi na Fidżi po zamachu stanu z 2000 roku rząd australijski odmówił wydania reprezentantom tego kraju wiz wjazdowych, co doprowadziło do odwołania przez IRB zawodów w Brisbane[11]. Taka sama możliwość istniała również w przypadku nowozelandzkiego turnieju, jednak nacisk ze strony New Zealand Rugby Union spowodował, iż fidżyjscy rugbyści otrzymali prawo wjazdu do tego kraju[12][13]. Ostatecznie odbyło się zatem dziewięć turniejów[14].
Zgodnie z zapowiedziami z połowy poprzedniego sezonu[15], Anglicy wystąpili we wszystkich turniejach, co było jednocześnie warunkiem udzielenia zgody na organizację przez Rugby Football Union zawodów w Londynie[16]. Prócz Anglików i broniących tytułu Nowozelandczyków, do uczestnictwa we wszystkich zawodach IRB wytypowała również Argentynę, Australię, Fidżi, Francję, Kanadę, RPA, Samoa i Walię[5]. Szkoci odrzucili zaproszenie do uczestnictwa, skupiając swoje wysiłki na przygotowaniach do Igrzysk Wspólnoty Narodów 2002[17], występ Fidżyjczyków stał zaś pod znakiem zapytania ze względów politycznych i finansowych[2]. Po raz pierwszy natomiast w poważnych zawodach zaprezentował się wspólny zespół Indii Zachodnich[18], który po otrzymaniu zgody na jego utworzenie ze strony IRB wyrażonej ze względu na słabość poszczególnych reprezentacji z tego regionu[19][20] zadebiutował w Hong Kong Sevens[18]. Ich dobra postawa dała im miejsce również w dwóch finałowych zawodach[21].
Sezon rozpoczął się wznowieniem rywalizacji z poprzedniej edycji, bowiem w pierwszych czterech turniejach w finale gościli Fidżyjczycy i w trzech z nich ulegli oni Nowozelandczykom. W czwartym okazali się natomiast słabsi od włączających się do walki o tytuł Australijczyków, którzy wykorzystali potknięcie gospodarzy w Wellington. Podzieliwszy się zwycięstwami w kolejnych dwóch zawodach podopieczni Gordona Tietjensa i Glena Elli po sześciu turniejach zgromadzili tyle samo punktów w klasyfikacji generalnej, lecz pozostałe trzy finały rozstrzygnęli na swoją korzyść reprezentanci Nowej Zelandii triumfując ostatecznie w całym cyklu. Australia będąca jedyną drużyną, która awansowała przynajmniej do półfinału w każdym z zawodów, zajęła ostatecznie pozycję drugą. Najwięcej przyłożeń w sezonie zdobył nowozelandzki kapitan, Karl Te Nana[8][22][23].
Więcej informacji Turniej, Gospodarz ...
Zamknij
W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny[24].
W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[24]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej ilości zdobytych przyłożeń;
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części[24].
Punkty liczone do klasyfikacji generalnej przyznawane były zespołom walczącym o Cup, finalistom i półfinalistom Plate oraz zwycięzcy Bowl, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane[8][9][25].
Więcej informacji 16 zespołów, 24 zespoły ...
16 zespołów | | 24 zespoły |
Pozycja | Pkt | Pkt | Pozycja |
1 (Cup) | 20 | 30 | 1 (Cup) |
2 (finał Cup) | 16 | 24 | 2 (finał Cup) |
3–4 (półfinały Cup) | 12 | 18 | 3–4 (półfinały Cup) |
– | – | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) |
5 (Plate) | 8 | 4 | 9 (Plate) |
6 (finał Plate) | 6 | 3 | 10 (finał Plate) |
7–8 (półfinały Plate) | 4 | 2 | 11–12 (półfinały Plate) |
9 (Bowl) | 2 | 1 | 13 (Bowl) |
10–16 | 0 | 0 | 14–24 |
Zamknij
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Główny artykuł: Dubai Sevens 2000.
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Główny artykuł: Japan Sevens 2001.
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij
Więcej informacji Miejsce, Reprezentacja ...
Zamknij