II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Mielcu

1953–1961

Po drugiej wojnie światowej Mielec, za sprawą miejscowego WSK, zaczął się szybko rozwijać. Napływ ludności rozpoczynającej pracę w zakładach stymulował rozwój „Osiedla”, co zdeterminowało rozwój szkolnictwa na jego terenie. W latach 1949–1950 zbudowano gmach przy ulicy Biernackiego i umiejscowiono tam jedyną osiedlową szkołę podstawową. Komitet Rodzicielski (z przewodniczącym Stefanem Stokłosą) przy poparciu kierownika szkoły podstawowej Feliksa Starosielca doprowadził do utworzenia klasy ósmej. 1 września 1953 powstała klasa licząca 42 uczniów, która stała się zalążkiem nowego Liceum. Oficjalna nazwa szkoły brzmiała 11-letnia Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Podstawowego i Licealnego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, a jej dyrektorem został Feliks Starosielec (rok później zastąpił go Jan Armatys). Między 1954 a 1960 co roku tworzono dwa oddziały klas ósmych. W pierwszej dekadzie istnienia szkołę opuściło 205 absolwentów.

Popularność zyskiwały w tym czasie olimpiady przedmiotowe, w Liceum najbogatszą tradycję posiada Olimpiada Chemiczna, w której szczeblu centralnym już w pierwszym dziesięcioleciu wzięło udział 9 uczniów profesora Edwarda Spilarewicza.

• nauczane języki obce: rosyjski, łaciński, angielski (od 1961)
• kółka zainteresowań: chemiczne, matematyczne, fizyczne, biologiczne, artystyczne, strzeleckie, chór szkolny

1961–1974

Z powodu przepełnienia szkoły (1400 uczniów w 38 oddziałach) Kuratorium z dniem 1 września 1961 rozdzieliło szkołę podstawową i liceum. Wtedy powstało samodzielne Liceum Ogólnokształcące Nr 27 (potocznie nazywane Liceum na Osiedlu). Szkoła miała 14 nauczycieli i 361 uczniów w 10 oddziałach. Od tego momentu co roku powstawały 4 oddziały klas ósmych aż do czasu reformy oświaty w 1967, kiedy to do Liceum przyszła młodzież po ukończeniu ośmioklasowej szkoły podstawowej.

W listopadzie 1964, po przejściu Jana Armatysa na emeryturę, dyrektorem został Edward Żurek. Zaczęto przygotowywać się do reformy, m.in. poprzez zmianę izb lekcyjnych na pracownie przedmiotowe (wyposażając je także w pomoce naukowe) oraz uzupełnianie kwalifikacji przez nauczycieli. W tym okresie liczba nauczycieli wzrosła ponad dwukrotnie (z 14 w 1961 do 29 w 1973). 1 września 1972 funkcję dyrektora objął Władysław Gajowiec. W 1970 na podstawie zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania wprowadzono klasy profilowane i zajęcia fakultatywne, jednak już w 1969 w Liceum została utworzona eksperymentalna klasa z poszerzoną biologią i chemią.

11 czerwca 1972 szkole nadano imię Mikołaja Kopernika. Zostało to poprzedzone specjalnymi przygotowaniami: oddano nowoczesną pracownię chemiczną do użytku, wmurowano tablicę pamiątkową z popiersiem Mikołaja Kopernika, wprowadzono jednolite mundurki szkolne oraz odznakę i dyplom Wzorowy Uczeń. Szkoła otrzymała sztandar, na który do dziś uczniowie składają uroczyste ślubowanie.

1974–1988

W 1974 Liceum przeniesiono do nowego, własnego budynku przy ulicy Żeromskiego. Wyposażono pracownie, zradiofonizowano budynek, zbudowano boisko sportowe, zagospodarowano okoliczną skarpę i przyłączono część lasku komunalnego.

Połowa lat 70. była okresem największego rozkwitu szkoły: do 21-22 oddziałów uczęszczało Ok. 800 uczniów, lecz w połowie lat 80. liczba ta spadła do ok. 500 uczniów w 17 oddziałach.

Na 30-lecie Liceum w 1983 oddano do użytku nowoczesne laboratorium językowe, zainstalowano telewizję przemysłową i urządzono harcówkę.

Coraz lepsze były wyniki osiągane na olimpiadach przedmiotowych, a także rosła ilość absolwentów przyjmowanych na studia. W latach 1974–1988 w olimpiadach szczebla okręgowego brało udział ok. 900 uczniów, z czego do etapu centralnego zakwalifikowało się 71 (w tym 22 laureatów i 6 wyróżnionych). W 1988 uczeń Jacek Nowakowski zdobył srebrny medal na Międzynarodowej Olimpiadzie Chemicznej w Helsinkach (był to pierwszy medal w historii szkoły).

W 1985 Liceum zostało przyjęte do Zespołu Szkół Twórczych, a w 1986 do Klubu Przodujących Szkół.

1988–1997

1 września 1988 po odchodzącym na emeryturę Władysławie Gajowcu stanowisko dyrektora objął Zbigniew Dziekan. Dwa lata później na emeryturę odszedł wieloletni wicedyrektor Jan Szetela, a także wszyscy nauczyciele pamiętający pierwsze lata Liceum. Zatrudniono 17 nowych nauczycieli, a kilkunastu podniosło swoje kwalifikacje. W roku 1991 wprowadzono naukę języka niemieckiego i z biegiem czasu ograniczono klasy z językiem rosyjskim.

W latach 1995–1997 dziesięciu nauczycieli uczestniczyło w warsztatach zorganizowanych przez Wojewódzką Komisję ds. Egzaminów Szkolnych, które zajmowały się przygotowaniem do nowej matury, egzaminów wstępnych i egzaminów sprawdzających.

Od połowy lat 80. próbowano wprowadzać komputery do szkoły, jednak nie było warunków do utworzenia odrębnej pracowni. W 1995 pracownia została rozbudowana dzięki komputerom otrzymanym od Ministra Edukacji Narodowej i od tego czasu jest systematycznie unowocześniana.

Już za kadencji dyrektora Gajowca Liceum nawiązywało kontakty zagraniczne, na początku z Kijowem, następnie z Blyth Jex School w Norwich w Wielkiej Brytanii, co zaowocowało wymianami. W 1992/1993 zorganizowano wymianę z gimnazjum im. Christiana Ernsta w Erlangen w Niemczech (jest ona kontynuowana do dzisiaj).

od 1997

1 września 1997 posadę dyrektora objął wicedyrektor Janusz Kopecki.

W Polskiej oświacie a co za tym idzie w Liceum był to okres wielu istotnych zmian, m.in. powstanie Programu Wychowawczego Szkoły i Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania. Liceum opracowało własne kryteria oceniania przedmiotów i matur, a także zmieniono Statut Szkoły. Opracowano także plan doskonalenia zawodowego. Powstały programy autorskie z historii, informatyki i program godzin wychowawczych.

Szkolny zespół zdobył dwa razy z rzędu pierwsze miejsce i jeden raz trzecie na Festiwalu Teatrów Obcojęzycznych. Ponadto uczniowie zdobywali najwyższe miejsca w kraju w różnych konkursach i olimpiadach.

W 2003 szkoła obchodziła 50-lecie istnienia. Z tej okazji zorganizowano uroczystości w dniach 21-23 lutego. Na okolicznościową wystawę, zwiedzanie szkoły oraz akademię w SCK (z przedstawieniem „O obrotach sfory szkolnej”) zaproszono wszystkich absolwentów „Kopernika”, a także mieleckich oficjeli oraz zwykłych mieszkańców Mielca. W ramach obchodów odbyły się także dni otwarte dla gimnazjalistów. Z okazji 50-lecia wydano monografię szkoły zawierającą jej historię, zdjęcia, spis osiągnięć oraz listę absolwentów.

Po odejściu dyrektora Janusza Kopeckiego, z dniem 1 września 2008 dyrektorem został nauczyciel matematyki i informatyki Zbigniew Rzeźnik.