II Korpus Krakowski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
II Korpus „Krakowski” – korpus sił powstańczych okresu powstania styczniowego
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/J_Hauke.jpg/640px-J_Hauke.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a6/K_Kalita_Rembajlo_1863.jpg/320px-K_Kalita_Rembajlo_1863.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a7/Lansier_1863.jpg/170px-Lansier_1863.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/Huzar_1863.jpg/170px-Huzar_1863.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bf/Filizierzy_1863.jpg/170px-Filizierzy_1863.jpg)
Główny cel, jaki postawił sobie Romuald Traugutt po objęciu władzy nad powstaniem, to przekształcenie oddziałów partyzanckich w rzeczywistą siłę zbrojną. Dekretem z dnia 15 grudnia 1863 r. powołał regularne oddziały aż do poziomu korpusu. Ograniczył samodzielność istniejących oddziałów, zakazał dowolnego ich formowania i rozformowywania, stawały się one tym samym składową większych formacji.
W zamyśle miało powstać pięć korpusów, cztery na terenie Królestwa, piąty na Litwie i miały tworzyć kadry przyszłej masowej formacji dla potrzeb planowanej kolejnej kampanii. W praktyce udało się stworzyć zalążki dwu – II Korpus („Krakowski”) pod dowództwem Józefa Bosaka i I Korpus „Lubelski” – Michała Heydenreicha-Kruka, w pozostałych województwach istniały one tylko na papierze.