Historia kolei w Ameryce ŁacińskiejZ Wikipedii, wolnej encyclopedia Historia kolei w Ameryce Łacińskiej Parowóz „La Porteña” – otwierał pierwszą linię w Buenos Aires Prom na rzece Paraná koło Três Lagoas (stan Mato Grosso do Sul), kolej EF Noroeste do Brasil, przed 1926 r. Peru, wiadukt FC Central Andino koło Matucana Gwatemala, brama na wyjeździe z dworca Przystanek Anchorena w regionie Buenos Aires, linia podmiejska Tren de la Costa na dawnej linii FC Central Argentino (potem FC Gral. Mitre). Charakterystyczna architektura zdradza genezę kolei: większość sieci argentyńskiej powstała jako inwestycja brytyjska Paranapiacaba na nowej linii kolei EF Santos-Jundiaí – jedna z maszyn wyciągowych z 1901 r. São Paulo, dworzec Luz z 1901 r. – obecnie węzeł kolei aglomeracyjnej CPTM Buenos Aires, dworzec Constitución – po rozbudowie z 1910 i 1920 r. największy dworzec kontynentu Buenos Aires – wagon metra linii A Korytarz linii kolejowej w Boliwii (FCAB) Most „Ponte Barão do Rio Branco” przez rzekę Paragwaj z 1952 r. (EF Noroeste do Brasil) – jedna z ostatnich inwestycji przed upadkiem kolei jako transkontynentalnego środka transportu Meksyk, naziemne odcinki metra są często prowadzone w pasach rozdzielających arterii kołowych Kolumbia. Pociąg turystyczny Bogota – Zipaquirá – jedyny pasażerski w kraju Bayamon koło San Juan (Portoryko) – pociąg metra (Tren Urbano)
Historia kolei w Ameryce Łacińskiej Parowóz „La Porteña” – otwierał pierwszą linię w Buenos Aires Prom na rzece Paraná koło Três Lagoas (stan Mato Grosso do Sul), kolej EF Noroeste do Brasil, przed 1926 r. Peru, wiadukt FC Central Andino koło Matucana Gwatemala, brama na wyjeździe z dworca Przystanek Anchorena w regionie Buenos Aires, linia podmiejska Tren de la Costa na dawnej linii FC Central Argentino (potem FC Gral. Mitre). Charakterystyczna architektura zdradza genezę kolei: większość sieci argentyńskiej powstała jako inwestycja brytyjska Paranapiacaba na nowej linii kolei EF Santos-Jundiaí – jedna z maszyn wyciągowych z 1901 r. São Paulo, dworzec Luz z 1901 r. – obecnie węzeł kolei aglomeracyjnej CPTM Buenos Aires, dworzec Constitución – po rozbudowie z 1910 i 1920 r. największy dworzec kontynentu Buenos Aires – wagon metra linii A Korytarz linii kolejowej w Boliwii (FCAB) Most „Ponte Barão do Rio Branco” przez rzekę Paragwaj z 1952 r. (EF Noroeste do Brasil) – jedna z ostatnich inwestycji przed upadkiem kolei jako transkontynentalnego środka transportu Meksyk, naziemne odcinki metra są często prowadzone w pasach rozdzielających arterii kołowych Kolumbia. Pociąg turystyczny Bogota – Zipaquirá – jedyny pasażerski w kraju Bayamon koło San Juan (Portoryko) – pociąg metra (Tren Urbano)