Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trębacz chichotliwy[5], trębacz śmieszek[6] (Herpetotheres cachinnans) – gatunek ptaka z rodziny sokołowatych (Falconidae), występujący w Ameryce od Meksyku do północnej Argentyny. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Herpetotheres cachinnans[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
trębacz chichotliwy | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
Trębacz chichotliwy jest jedynym przedstawicielem rodzaju Herpetotheres[5][7]. Opisano 6 podgatunków H. cachinnans[3], ale obecnie (2021) wyróżnia się jedynie dwa[7][8][9][10]:
Taksony chapmani, excubitor, queribundus i maestus włączono do podgatunku nominatywnego[3][7][9].
Długość ciała 46–56 cm, rozpiętość skrzydeł 79–94 cm. Masa ciała: samce 565–685 g, samice 625–800 g[11].
Duża głowa i długi ogon. Ciemna maska i wierzch ciała kontrastują z kremową głową i kremowym spodem ciała. Na ciemnym ogonie widoczne białe paski.
Przeważnie na nizinach, na terenach zadrzewionych i obrzeżach lasów. Również na otwartych terenach z rozproszonymi wysokimi drzewami – na sawannach czy nawet terenach rolniczych[12]. Często bywa widywany w skupiskach drzew wzdłuż rzek, w pobliżu polan i ścieżek leśnych[11].
Zwykle czatuje na eksponowanych gałęziach, często na wierzchołkach pojedynczych drzew. Lata wolno, prostoliniowo, na przemian lotem aktywnym i ślizgowym.
Zwykle gniazduje w naturalnej szczelinie drzewa lub pośród kępy epifitów, ale czasami u podstawy liści palmowych lub w starym gnieździe jastrzębia czy karakary. W niektórych rejonach Meksyku i Brazylii stwierdzono też gniazdowanie na klifach. W lęgu zwykle jedno, rzadziej dwa jaja, o białawej skorupce niemal w całości pokrytej czerwonawobrązowym i ciemnobrązowym plamkowaniem. Inkubacja w zależności od regionu trwa od 40 do 45 dni. Wysiadywaniem zajmuje się jedynie samica, zaś samiec dostarcza pożywienie zarówno w trakcie inkubacji, jak i na wczesnym etapie opieki nad pisklętami. Później karmieniem młodych zajmują się oboje rodzice. W Argentynie w dwóch zbadanych gniazdach młode opuściły je po 65 i 72 dniach. Podloty są zależne od rodziców jeszcze przez co najmniej dwa miesiące[12].
Żywi się głównie wężami, ale zjada też jaszczurki, a czasami małe ssaki (w tym nietoperze), ptaki, ryby i duże owady (koniki polne), szczególnie w siedliskach zmodyfikowanych przez człowieka[12].
W razie niebezpieczeństwa wydaje chichoczące okrzyki. Samiec i samica w okolicach zmierzchu i świtu często nawołują się przez kilka minut, wydając głośne dźwięki przypominające śmiech, każdy ptak woła w innym tempie i rytmie[11][13]. Od charakterystycznych głosów tych ptaków pochodzi ich nazwa zarówno polska, jak i angielska – laughing falcon.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje trębacza chichotliwego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2019 roku organizacja Partners in Flight szacowała, że liczebność światowej populacji mieści się w przedziale 0,5–5 milionów dorosłych osobników, a jej trend uznała za lekko spadkowy[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.