Henryk Juliusz de Bourbon-Condé
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Henryk Juliusz de Bourbon-Condé (fr. Henri Jules de Bourbon) (ur. 29 lipca 1643 w Paryżu, zm. 1 kwietnia 1709 tamże) – francuski arystokrata diuk d'Albret i d’Enghien, piąty książę de Condé od 1686, par Francji, pierwszy książę krwi.
Był synem Wielkiego Kondeusza i Claire Clémence de Maillé. Nazywano go powszechnie Monsieur le Prince.
W 1660 król Polski Jan Kazimierz Waza bezskutecznie zamierzał przeprowadzić jego elekcję vivente rege w Rzeczypospolitej. 2 lutego 1668 został brygadierem kawalerii, 20 kwietnia 1672 marszałkiem polnym a 3 kwietnia 1673 generałem-lejtnantem wojsk francuskich.