![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Herb_Ogi%25C5%2584ski.png/640px-Herb_Ogi%25C5%2584ski.png&w=640&q=50)
Helena Ogińska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Helena Ogińska z Ogińskich (ur. 22 października 1700. zm. 3 grudnia 1790)[1] – wojewodzianka, marszałkowa, kasztelanowa wileńska. Córka Kazimierza Dominika i Eleonory Woyno. Żona Ignacego Ogińskiego, marszałka wielkiego litewskiego.
![]() Ogiński | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Eleonora z Wojnów |
Mąż |
Słynęła z wszelkich cnót niewieścich oraz nadzwyczajnej siły fizycznej. Obdarzona bystrym umysłem, dowcipem, rozsądkiem i rzadką roztropnością. Podczas wesela królewicza Fryderyka Augusta z Marią Józefą, córką cesarza Józefa I w Dreźnie na karuzelu przez młode damy odprawianym mając osiemnaście lat wszystkie rycerskie turnieje wielką zręcznością i dzielnością odbyła, pokonując wszystkich przeciwników pierwszą nagrodę otrzymała. Będąc w wieku podeszłym „także talerze srebrne bez żadnej trudności w trąbki zwijała i rozwijała oraz talary i grosze palcami łamała”[2]. Wielkie znaczenie i zaufanie miała na dworach w Warszawie i Petersburgu. Była przykładna, pobożna, czyniła wiele miłosiernych uczynków swoim bliźnim. Pozostawiła w Warszawie wiele pamiątek. Zmarła w Warszawie.