![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/99/Horyu-ji12s3200.jpg/640px-Horyu-ji12s3200.jpg&w=640&q=50)
Hōryū-ji
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hōryū-ji (jap. 法隆寺; „Świątynia Rozkwitu Prawa”) – jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Japonii, w mieście Ikaruga w prefekturze Nara, w 1993 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
![]() | |||
![]() Główny pawilon na terenie kompleksu Hōryū-ji | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Prefektura | |||
Miejscowość | |||
Wyznanie | |||
Rodzaj |
tera | ||
Wezwanie | |||
Historia | |||
Data budowy | |||
Dane świątyni | |||
Budulec |
drewno | ||
![]() | |||
| |||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, II, IV, VI |
Numer ref. | |
Region[infobox 2] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | |
Świątynię wzniesiono w 607 roku na polecenie księcia Shōtoku. Budowniczymi byli mistrzowie sztuki budowlanej z Korei, którzy wznieśli wszystkie japońskie świątynie i klasztory w okresie Asuka. Jest to, obok budowli w Korei, jedyny przykład budownictwa chińskiego tego okresu.
Klasztor ten należał do szkoły hossō-shū, będącej odpowiednikiem chińskiej szkoły faxiang. W 670 roku świątynia została zniszczona przez pożar. Odbudowano ją w 708 roku. Z pierwotnych zabudowań zachował się m.in. główny pawilon (kondō), zaliczany do najstarszych, drewnianych budynków na świecie. Do naszych czasów dotrwał także pawilon Yumedono z 738 roku. Pozostałe budowle pochodzą z późniejszego okresu. Kompleks klasztorny dzieli się na dwa, położone obok siebie, zespoły: Sai-in – zespół zachodni oraz Tō-in – zespół wschodni. Starszy jest zespół Sai-in. Na terenie kompleksu Hōryū-ji przechowywanych jest wiele cennych zabytków sztuki japońskiej, m.in. rzeźby sakralne z przełomu VI i VII wieku, a także wyroby rzemiosła artystycznego, malowidła (freski) i rękopisy.