Górny Lej
jaskinia w Tatrach Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Górny Lej (Dziura nad Awenem Górnym) – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w północno-wschodnim zboczu Małołączniaka, nad Kotlinami, w pobliżu Jaskini nad Kotlinami, na wysokości 1890 m n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 25 metrów, a jej deniwelacja 23 metry[2].
 Niżnia Świstówka. Po prawej ściana Kotlin | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
25 m |
| Głębokość |
23 m |
| Deniwelacja |
23 m |
| Wysokość otworów |
1890 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
360 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.37 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′23″N 19°55′16″E | |
Opis jaskini
Jaskinię stanowi wielki lej krasowy o średnicy około 20 metrów. Ma głębokość ponad 20 metrów. Pod jego zachodnią ścianą można wejść do wykopanego w namulisku kilkumetrowego korytarzyka[2].
Przyroda
Górny Lej jest jednym z trzech wielkich lejów krasowych znajdujących się w tym rejonie. W pobliżu znajduje się jeszcze Dolny Lej i Średni Lej. Na jego dnie prawie przez cały rok leży gruby płat zlodowaciałego śniegu.
W leju rosną rośliny kwiatowe, paprocie, mchy, glony i porosty[2].
Historia odkryć
Jaskinia była znana od dawna. Od 19 do 30 sierpnia 1959 roku zbadali ją grotołazi zakopiańscy S. Wójcik, D. Strelau i R. Sznuk. Nadali jej nazwę Dziura nad Awenem Górnym.
W 1986 roku, próbując odkryć połączenie z Jaskinią Wielką Śnieżną, rozkopali ją grotołazi wrocławscy. Korytarzyk pod zachodnią ścianą leja jest ich dziełem[2].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
