Gubernia samarska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gubernia samarska (ros. Самарская губерния) – gubernia Imperium Rosyjskiego ze stolicą w Samarze.
gubernia | |||
1851–1928 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
155 580 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
17,7 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdów |
7 | ||
Położenie na mapie | |||
|
Utworzona 20 grudnia 1850?/1 stycznia 1851 ukazem Mikołaja I z 24 listopada?/6 grudnia 1850 z trzech ujezdów guberni orenburskiej, dwóch ujezdów zawołżańskich guberni symbirskiej i 2 ujezdów zawołżańskich guberni saratowskiej. Gubernia była położona pomiędzy 50° a 55° szerokości geograficznej i 45°30' a 54°20' długości geograficznej wschodniej.
Gubernia graniczyła od północy z gubernią kazańską i ufijską, od wschodu z gubernią orenburską i obwodem uralskim, od południa z gubernią astrachańską, od zachodu z gubernią symbirską i gubernią saratowską, oddzielonymi od niej Wołgą.
Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 – 155 580 km² (136 713,5 wiorst²). Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 7 ujezdów.