Glinna Wielka
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glinna Wielka (niem. Glien See, Gliesee, Grosser Gliensee) – jezioro na Równinie Wełtyńskiej[2], położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Stare Czarnowo, na obszarze Szczecińskiego Parku Krajobrazowego "Puszcza Bukowa".
 Jezioro Glinna Wielka – widok z powietrza | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
25,2 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
0,656 km² |
| Wymiary • max długość • szerokość |
|
| Objętość |
6,2 mln m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
III (1997)[1] |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające |
Kanał Glinna (dopływ Krzekny) |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy Stare Czarnowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego  | |
 53°17′26,6″N 14°40′41,7″E | |
Do jeziora wpływa strumień Wężówka (w przeszłości także Suchy Potok, obecnie jest to dopływ Słonecznego Potoku), uchodzi z niego jeden z dopływów Krzekny – Kanał Glinna. Jezioro Glinna Wielka jest największym z jezior występujących na południowym obrzeżu Puszczy Bukowej. Na skutek procesu wypłycania się południowo-wschodnia zatoka wyodrębniła się od reszty jeziora, w związku z czym należy mówić o dwóch jeziorach: Glinnie Wielkiej i Glinnie Wąskiej. Wyróżnia się pięć zatok: płn.-zach. Zatoka Wężówki albo Pieprzową, na której północnym krańcu znajduje się ujście Wężówki; na płn.-wsch. Zatoka Leniwa albo Gniła, tu uchodzi krótki ciek z jeziora Leniwego, na płd.-zach. Zatoka Krzekny, do której wpływa jeden z potoków uważany w niektórych starszych opracowaniach za potok źródłowy Krzekny i obok, najsłabiej zarysowana Zatoka Ujście, gdzie znajduje się wypływ Kanału Glinna; na płd.-wsch. część dawnej Zatoki Promna, która wąską i płytką cieśniną o długości ok. 300 m łączy się z jeziorem Glinna Wąska. U nasady półwyspu rozdzielającego zatokę Leniwą i Promna grodzisko wczesnośredniowieczne.
Jezioro było proponowane do ochrony jako rezerwat przyrody dla zachowania roślinności wodnej, nawodnej i przybrzeżnej[3].
Powierzchnia lustra wody wynosi 75,6 ha., objętość obliczana jest na 6 238,7 tys. m³[1]. W badaniach z 1997 wody jeziora zakwalifikowano do III klasy czystości oraz do II kategorii podatności na degradację[1].
Przy północno-zachodnim brzegu na polanie Łużec znajduje się krzyżówka szlaków turystycznych (
Szlak im. Stanisława Grońskiego i 
Szlak PTTK „Wiercipięty”)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
