Gisbertus Voetius
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gisbertus Voetius (Voet) (ur. 3 marca 1589, zm. 1 listopada 1676) – holenderski teolog kalwinistyczny.
Urodzony w Heusden w Holandii, studiował w Lejdzie, w 1611 został pastorem w Vlijmen, skąd w 1617 powrócił do Heusden. W 1619 odegrał dużą rolę na synodzie w Dort, w 1634 został profesorem teologii i języków orientalnych na Uniwersytecie w Utrechcie. Trzy lata później został pastorem kongregacji w Utrechcie. Był jednym z głównych rzeczników radykalnego skrzydła kalwinizmu w sporze z arminianami. Zapisał się jako dobrze pamiętana postać w historii Utrechtu.