Friedrich Adolf Paneth (ur. 31 sierpnia 1887 w Wiedniu, zm. 17 września 1958 tamże) – chemik austriacko-brytyjski. Członek Royal Society (od 1947 roku), dyrektor Towarzystwa Maxa Plancka (1953-1958).
W 1919 roku został profesorem nadzywczajnym Uniwersytetu w Hamburgu, w 1922 przeniósł się do Berlina, gdzie wykładał do 1929, zaś w latach 1929-1933 nauczał na uniwersytecie w Królewcu. W 1933 odbywał podróż naukową do Wielkiej Brytanii, podczas której prowadził wykłady. Tam też zastał go moment dojścia Adolfa Hitlera do władzy, w związku z czym nie wrócił do kraju, jako że był pochodzenia żydowskiego. Od tego czasu do 1939 wykładał jako profesor wizytujący na Uniwersytecie Londyńskim, zaś od 1939 aż do przejścia na emeryturę w 1953 na Uniwersytecie w Durham[1].
W czasach swojej kariery, uważany za autorytet w chemii wodorków metali. Szeroko znany ze swojej pracy opublikowanej w 1926 roku[2] później cytowanej w kontekście zimnej fuzji. Autor między innymi znaczących prac w dziedzinie adsorpcji i współstrącania śladowych ilości substancji (obok Kasimira Fajana i Otto Hahna), oraz badań stratosfery.
Krater księżycowy Paneth oraz rzadki minerał panethyt (panethite, (Na,Ca)2(Mg,Fe)2(PO4)2) nazwane są jego imieniem.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.