![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/31/Francesco_I_d%2527Este.jpg/640px-Francesco_I_d%2527Este.jpg&w=640&q=50)
Franciszek I d’Este
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Franciszek I d’Este, wł. Francesco I d’Este (ur. 6 września 1610, zm. 14 października 1658) – książę Modeny i Reggio od roku 1629 do swojej śmierci.
![]() | |||
![]() | |||
książę Modeny i Reggio | |||
Okres |
od 1629 | ||
---|---|---|---|
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Żona |
1. Maria Katarzyna Farnese | ||
Dzieci |
z Marią Katarzyną Farnese: | ||
|
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/99/Matteo_Loves_1610-1662_-_Maria_Farnese_-_Mus%C3%A9e_d%27Art_et_d%27Histoire%2C_Geneva.jpg/320px-Matteo_Loves_1610-1662_-_Maria_Farnese_-_Mus%C3%A9e_d%27Art_et_d%27Histoire%2C_Geneva.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/Sustermans%2C_Justus_-_Vittoria_Farnese_d%27Este.jpg/640px-Sustermans%2C_Justus_-_Vittoria_Farnese_d%27Este.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f6/Baroque_ducal_palace_modena.jpg/640px-Baroque_ducal_palace_modena.jpg)
Był najstarszym synem księcia Alfonsa III i jego ukochanej żony – Izabeli Sabaudzkiej, córki Karola Emanuela I Wielkiego, księcia Sabaudii. Księciem Modeny i Reggio został po tym, jak jego ojciec abdykował w 1629.
Na początku swoich rządów musiał zmierzyć się z zarazą, która trwała w latach 1630–1631 i zabiła 70% mieszkańców Modeny. W 1631 Franciszek poślubił Marię Katarzynę (1615–1646), córkę Ranuccio I Farnese i miał z nią 9 dzieci:
- Alfonsa d’Este (ur. i zm. 1632),
- Alfonsa IV (1634–1662), księcia Modeny,
- Isabellę d’Este (1635–1666), żonę Ranuccio II Farnese,
- Leonorę d’Este (1639–1640),
- Tedalda d’Este (1640–1643),
- Almerica d’Este (1641–1660),
- Leonorę d’Este (1643–1722),
- Marię d’Este (1644–1684), żonę Ranuccio II Farnese,
- Tedalda d’Este (ur. i zm. 1646).
Po wybuchu wojny trzydziestoletniej, Franciszek przyłączył się do Hiszpanii i najechał księstwo Parmy. Kiedy pojechał do Hiszpanii, gdzie spodziewał się otrzymać nagrodę za poparcie, wrócił z pustymi rękoma. Uzyskał jedynie Correggio za 230 tys. florenów.
W wojnie Castro, Franciszek poparł Wenecję, Parmę i Florencję przeciwko papieżowi Urbanowi VIII, aby odzyskać Ferrarę – dawną ziemię rodziny Este. Wojna zakończyła się 31 marca 1644, a Modeńczycy nie dostali nic. Franciszek, który zraził się do Hiszpanii, zawarł następnie sojusz z Francją, nie udało mu się zdobyć Cremony. Szala zwycięstwa w wojnie przechyliła się na stronę Hiszpanii, jednak Franciszek potwierdził swój sojusz z Francją poprzez małżeństwo swojego syna i następcy z Laurą Martinozzi, siostrzenicą kardynała Jules'a Mazarina.
Po udanym odparciu Hiszpanów, który najechali Mediolan, Franciszek poprowadził swoje wojska razem z Francuzami i Sabaudczykami – razem ze swoim synem podbił Alessandrię i Valenzę (1656–1657). W 1658 podbił również Mortara, ale zaraziwszy się malarią zmarł wkrótce w Santhià.