Floris I Holenderski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Floris I (ur. ok. 1020, zm. 28 czerwca 1061) – szósty hrabia Holandii z rodu Gerolfingów. Syn Dirka III oraz Othelindis z Nordmark.
hrabia Fryzji | |||
Okres |
od 1049 | ||
---|---|---|---|
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia |
ok. 1020 | ||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Żona | |||
Dzieci | |||
|
Rozpoczął rządy po swoim bracie Dirku IV w 1049, mając ok. 29 lat. Jak poprzedni hrabiowie Holandii był lennikiem cesarza.
Kontynuował też trwającą wojnę z biskupem Utrechtu oraz nadreńskimi możnowładcami. Zginął w walce z margrabią Ekbertem I miśnieńskim w bitwie pod Zaltbommel (Hamerth). Po tym czasie długie walki o panowanie nad ujściem Renu i Mozy oraz kluczem Dordrecht przygasły z korzyścią dla hrabstwa Holandii.
Ożenił się z Gertrudą Saską ok. 1050 - córką Bernarda II saskiego. Floris I doczekał się kilkorga dzieci:
- Dirka V
- Berty
- Adeli - żony Balduina I
- Florisa - kanonika w Liège.
- Alberta - kanonika
- Piotra - kanonika
Po śmierci męża Gertruda wyszła za Roberta fryzyjskiego, który sprawował opiekę nad jej dziećmi i pełnił funkcję regenta.