Entartete Musik
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Entartete Musik (pol. dosłownie muzyka zwyrodniała; analogicznie do Entartete Kunst) – pojęcie używane przez nazistów, określające nowoczesność w muzyce, która ideologicznie nie odpowiadała narodowemu socjalizmowi. Reżim faszystowski w Niemczech był uważany przez swoich zwolenników nie tylko za ruch polityczny, ale także kulturowy. Jako taki właśnie NS świadomie łamał pluralizm kulturalny Republiki Weimarskiej i kwestionował wszystkie „obce” doktrynie wpływy, dyskredytując twórczość awangardy.
Kompozytorzy muzyki nowoczesnej nazywani byli twórcami muzyki zdegenerowanej. Prześladowani byli głównie artyści pochodzenia żydowskiego: Arnold Schönberg, Ernst Křenek, Kurt Weill, Hanns Eisler, Franz Schreker, Erwin Schulhoff i Ernst Toch. Ale dotknęło to również kompozytorów „czysto aryjskich”, takich jak: Anton Webern, Paul Hindemith czy Igor Strawinski. Za „zdegenerowane” uznano także dzieła zmarłego właśnie Albana Berga. W Niemczech obowiązywał oficjalny zakaz wykonywania ich utworów.