![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Eadred.jpg/640px-Eadred.jpg&w=640&q=50)
Edred (król Anglii)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Edred (ur. ok. 923, zm. 23 listopada 955[1]) – król Anglii od 26 maja 946 do śmierci w 955. Syn króla Edwarda Starszego i jego trzeciej małżonki Edgivy, córki Sigehelma, earla Kentu. Tron objął po śmierci swojego brata, zamordowanego przez Leofę.
![]() | |
Król Anglii | |
Okres |
od 26 maja 946 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Edgiva z Kentu |
Podobnie jak on odnosił sukcesy w walce z Duńczykami. W 947 r. do Nortumbrii przybył obalony król Norwegii Eryk Krwawy Topór. Mimo iż został szybko pokonany, zdołał uchwycić władzę nad Yorkiem. Został stamtąd wygnany w 954 r. i rychło poniósł decydującą klęskę pod Stainemore. Edred był człowiekiem bardzo religijnym, ale również słabego zdrowia (sam zresztą jadł bardzo niewiele[potrzebny przypis]).
Przyjaźnił się z Dunstanem[1], wtedy opatem klasztoru Glastonbury, który popierał go w dążeniu do wzmocnienia monarchii.
Zmarł 23 listopada 955 w miejscowości Frome w hrabstwie Somerset. Pochowany został w Old Minster w Winchesterze. Jego następcą został jego bratanek, Edwin.