Eagle (moneta amerykańska)
nazwa amerykańskich złotych monet obiegowych o nominale dziesięciu dolarów amerykańskich bitych przez U.S. Mint w latach 1795–1933 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Eagle – nazwa amerykańskich złotych monet obiegowych o nominale dziesięciu dolarów amerykańskich bitych przez U.S. Mint w latach 1795–1933. Monety o tym nominale zostały ustanowione na mocy uchwalonej 2 kwietnia 1792 roku przez Kongres ustawy Coinage Act of 1792(inne języki). Od roku 1804 do 1838 emisja złotych monet dziesięciodolarowych była wstrzymana ze względu na to, że na przełomie XVIII i XIX wieku złote monety były wyprowadzane poza granice Stanów Zjednoczonych lub przetapiane w kraju poza wiedzą mennicy.
Złote mennictwo w Stanach Zjednoczonych zostało wstrzymane przez prezydenta Franklina D. Roosevelta 5 kwietnia 1933 roku, kiedy nakazał zwrot złotych monet do Rezerwy Federalnej. Wyjątkiem było posiadanie walorów o wartości kolekcjonerskiej. 30 stycznia 1934 roku wszedł w życie Gold Reserve Act, który ostatecznie wycofał złoto z obiegu, wstrzymał pokrycie dla pieniądza papierowego w tym kruszcu i nakazał przetopienie go w sztaby.
W latach 1795–1933 wybito trzy typy monet Eagle – Capped Bust/Turban Head (1795–1804) projektu Roberta Scota, Liberty Head/Coronet Head (1838–1907) projektu Christiana Gobrechta(inne języki) i Indian Head (1907–1933) projektu Augustusa Saint-Gaudensa.