EE-11 Urutu

EE-11 Urutu – brazylijski transporter opancerzony zaprojektowany w latach 70. XX wieku. Nazwa pochodzi od jadowitego węża – żararaki urutu. Wiele podzespołów EE-11 jest identycznych z zastosowanymi w pojeździe rozpoznawczym EE-9 Cascavel.

EE-11 Urutu

EE-11 Urutu
Dane podstawowe
Państwo	Brazylia
Producent	Engesa
Typ pojazdu	transporter opancerzony
Trakcja	kołowa (6x6)
Załoga	1 + 12
Historia
Prototypy	1970
Produkcja	1974-1987
Dane techniczne
Silnik	o mocy 260 KM
Poj. zb. paliwa	380 l
Długość	6,1 m
Szerokość	2,65 m
Wysokość	2,125 m (do stropu kadłuba)
Prześwit	0,38 m
Masa	11 t bojowa: 14 t
Moc jedn.	18,6 KM/t
Osiągi
Prędkość	105 km/h w wodzie: 8 km/h
Zasięg pojazdu	850 (szosa), 60 (woda)
Pokonywanie przeszkód
Ściany (wys.)	0,6 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x wkm M2HB kalibru 12,7 mm
Wyposażenie
2 x 2 lub 2 x 3 wyrzutnie granatów dymnych
Użytkownicy
Angola, Boliwia, Brazylia, Chile, Kolumbia, Gabon, Irak, Jordania, Libia, Maroko, Surinam, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Tunezja, Urugwaj, Wenezuela

Pierwszy prototyp EE-11 powstał w 1970 roku. Przez następne cztery lata trwało udoskonalanie konstrukcji pojazdu. W 1974 roku rozpoczęto produkcję EE-11 dla armii brazylijskiej. W następnych latach pojazd był szeroko eksportowany do krajów Ameryki Południowej, Afryki i Bliskiego Wschodu. Jednym z największych odbiorców EE-11 był Irak.

Bibliografia

• IgorI. Witkowski IgorI., Lekkie i średnie opancerzone wozy bojowe, Warszawa: WiS, 1993, ISBN 83-86028-02-5, OCLC 749866876. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• armyrecognition.com (rysunek)