Drzewo czerwono-czarne
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drzewo czerwono-czarne – rodzaj samoorganizującego się binarnego drzewa poszukiwań – struktury danych stosowanej w informatyce najczęściej do implementacji tablic asocjacyjnych. Została ona wynaleziona przez Rudolfa Bayera w 1972 roku, który nazwał je symetrycznymi binarnymi B-drzewami. Współczesną nazwę oraz dokładne zbadanie ich właściwości zawdzięcza się pracy A dichromatic framework for balanced trees z 1978 roku autorstwa Leo J. Guibasa oraz Roberta Sedgewicka.
Drzewa czerwono-czarne są skomplikowane w implementacji, lecz charakteryzują się niską złożonością obliczeniową elementarnych operacji, takich jak wstawianie, wyszukiwanie czy usuwanie elementów z drzewa.