![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5c/The_Ladder_of_Divine_Ascent_Monastery_of_St_Catherine_Sinai_12th_century.jpg/640px-The_Ladder_of_Divine_Ascent_Monastery_of_St_Catherine_Sinai_12th_century.jpg&w=640&q=50)
Drabina do raju
dzieło ascetyczne św. Jana Klimaka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drabina do raju (także Drabina cnót, Drabina cnót monastycznych, Drabina św. Jana Klimaka; gr. Κλίμαξ, ros. Лествица) – traktat napisany w pierwszej połowie VII w. przez św. Jana Klimaka pustelnika i mnicha z klasztoru św. Katarzyny na Synaju, opisujący cnoty życia duchowego w klasztorze, niezbędne do zbawienia. Oryginalnie napisany po grecku, wywarł duży wpływ na ruch monastyczny w kościele prawosławnym, stanowiąc jedno z głównych źródeł hezychazmu. Na łacinę został przetłumaczony w XVI w.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5c/The_Ladder_of_Divine_Ascent_Monastery_of_St_Catherine_Sinai_12th_century.jpg/640px-The_Ladder_of_Divine_Ascent_Monastery_of_St_Catherine_Sinai_12th_century.jpg)
Traktat nawiązuje do Drabiny Jakubowej, której poszczególne stopnie prowadzą aż do stanów mistycznych, a w konsekwencji do zjednoczenia z Bogiem. Stał się podstawą popularnego w ikonografii wczesnochrześcijańskiej i prawosławnej przedstawienia drabiny, po której mnisi zmierzają w kierunku zbawienia: każdy szczebel odpowiada jednej z trzydziestu cnót opisanych w traktacie (często szczeble są podpisane), diabły ściągają z drabiny mnichów, którzy którejś z nich nie opanowali, a święci wznoszą modły ze wstawiennictwem za tych, którzy po drabinie się wspinają.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/de/Ioannes_Climanus%2C_Scala_paradisi%2C_1492_-_BEIC_519320.jpg/640px-Ioannes_Climanus%2C_Scala_paradisi%2C_1492_-_BEIC_519320.jpg)