![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5f/T-DSL_Modem.jpg/640px-T-DSL_Modem.jpg&w=640&q=50)
Cyfrowa linia abonencka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cyfrowa linia abonencka, DSL (od ang. digital subscriber line) – technologia cyfrowego szerokopasmowego dostępu do Internetu[1]. Standardowa maksymalna prędkość odbierania danych waha się od 8 Mb/s do 52 Mb/s oraz od 1 Mb/s do 5 Mb/s dla prędkości wysyłania w zależności od stosowanej w danym kraju technologii DSL. Dla technologii ADSL prędkość wysyłania danych jest niższa od prędkości ich odbierania, natomiast prędkości te są symetryczne w technologii SDSL. Wynalazcą modemów DSL był Joseph W. Lechleitter, pracownik firmy Bellcore, który w latach osiemdziesiątych zademonstrował projekt budowy tych urządzeń.
![]() |
Ten artykuł dotyczy cyfrowej linii abonenckiej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5f/T-DSL_Modem.jpg/640px-T-DSL_Modem.jpg)
Według szacunków firmy badawczej Point Topic pod koniec marca 2004 na całym świecie było 73,4 mln użytkowników dostępu do Internetu w technologii DSL – najwięcej w Niemczech (15 mln), Chinach (13,9 mln), Japonii (11 mln) i Stanach Zjednoczonych (10,5 mln)[2]. Według przeprowadzonego przez GUS badania wykorzystania technologii informacyjno-telekomunikacyjnych w gospodarstwach domowych i przez osoby prywatne w 2011 z szerokopasmowych połączeń internetowych w technologii DSL korzystało 3,4 mln gospodarstw domowych (27,3% wszystkich gospodarstw domowych w Polsce z przynajmniej jedną osobą w wieku 16–74 lata)[3].