Diecezja warszawska (Kościół Polskokatolicki w RP)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diecezja warszawska – jedna z trzech diecezji Kościoła Polskokatolickiego w RP, ze stolicą w Warszawie.
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania |
23 marca 1961 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Katedra diecezjalna | |
Biskup diecezjalny |
bp dr Andrzej Gontarek |
Biskup pomocniczy | |
Dane statystyczne (2020[1]) | |
Liczba wiernych • odsetek wiernych |
6323 |
Liczba kapłanów |
48 |
Liczba dekanatów |
5 |
Liczba parafii |
31 |
Strona internetowa |
Pierwsze parafie Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego (PNKK) na obecnym obszarze diecezji warszawskiej (północny wschód kraju) powstały ok. 1925 na terenie Kujaw (Bydgoszcz, Grudziądz) i centralnej Lubelszczyzny (Piaski, Gorzków). Od momentu powstania pierwszej parafii PNKK w Polsce w 1921, aż do 1961 nie istniał praktycznie żaden podział Kościoła na struktury wyższego rzędu (diecezje).
Po II wojnie światowej kilkakrotnie zmieniała się struktura administracyjna Kościoła Polskokatolickiego w PRL (do 1951: Polski Narodowy Kościół Katolicki), według spisu przedłożonego przez Kościół władzom w 1945 Kościół podzielony był na 6 okręgów: warszawski, kielecki, chełmski, lubelski, małopolski i wielkopolski. W 1951 nastąpiła likwidacja okręgów, a w ich miejsce zawiązano dekanaty tj. warszawski, kielecki, krakowski, wrocławski, bydgoski, lubelski i chełmski. W 1952 dekanat warszawski przemianowano na centralny, krakowski na małopolski, bydgoski na pomorski, a wrocławski na śląski. W 1954 przeprowadzono centralizację struktury administracyjnej Kościoła Polskokatolickiego w PRL dzieląc sam Kościół na cztery dekanaty: centralny, lubelski, śląsko-małopolski i pomorski. Rok 1957 przyniósł kolejną reformę administracyjną, powrócono do podziału na 7 dekanatów, rok później było ich już tylko 6: centralny, lubelski, chełmski, krakowski oraz wrocławski.
Kiedy wydawało się, że powyższy podział przetrwa dłuższy czas, postanowiono na nowo ulepszyć strukturę administracyjną Kościoła Polskokatolickiego w PRL. Decyzja w tej sprawie zapadła pod koniec 1959, natomiast weszła w życie na początku kolejnego, kiedy bp Maksymilian Rode powiadomił księży o nowym podziale administracyjnym na 11 dekanatów. W 1961 na mocy dekretu wydanego 23 marca bp Rode doprowadził do utworzenia trzech jednostek wyższego rzędu tj. diecezji. Archidiecezja warszawska składała się z dekanatów: warszawskiego, lubelskiego, zamojskiego, bydgoskiego i gdańskiego. W sumie, w diecezji warszawskiej było 5 dekanatów i 29 parafii. W latach 1975–1989 diecezja liczyła 37 parafii.
W latach 1966–1996 ordynariuszem diecezji był bp dr hc. Tadeusz Majewski, jego następcą został w 1996 bp prof. dr hab. Wiktor Wysoczański, który formalnie złączył funkcję biskupa-zwierzchnika Kościoła Polskokatolickiego w RP i ordynariusza diecezji warszawskiej Kościoła Polskokatolickiego w RP - co oznacza w praktyce, że biskup warszawski jest jednocześnie zwierzchnikiem Kościoła.
Diecezja dzieli się na dekanaty:
Kościołem o wyższym statusie jest:
Na terenie diecezji znajduje się:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.