![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/66/D%25C5%2582awik.jpg/640px-D%25C5%2582awik.jpg&w=640&q=50)
Dławik
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dławik – cewka indukcyjna zapobiegająca nagłym zmianom natężenia prądu elektrycznego lub służąca do ograniczenia prądu przemiennego bez strat mocy, jakie występowałyby gdyby elementem ograniczającym była rezystancja. Dławiki zwykle zawierają rdzenie ferromagnetyczne[1], choć mogą być też cewkami bez rdzenia (powietrznymi).
![]() |
Ten artykuł dotyczy elementu indukcyjnego. Zobacz też: inne znaczenia. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/66/D%C5%82awik.jpg/640px-D%C5%82awik.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5d/Two_inductors_%28437342545%29.jpg/640px-Two_inductors_%28437342545%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bf/Choke_%28electronics%29_with_moving_core.jpg/640px-Choke_%28electronics%29_with_moving_core.jpg)
Idealny dławik nie pobiera mocy czynnej; w rzeczywistości straty mocy na dławiku wiążą się z niezerową rezystancją uzwojeń, emisją promieniowania oraz z prądami wirowymi i innymi źródłami strat w rdzeniu. W elektronice określenie dławik stosowane jest z reguły do cewek o dużej reaktancji dla wymaganego zakresu częstotliwości, może też być synonimem dowolnej cewki indukcyjnej. Zwykle dławik współpracuje z kondensatorami tworząc filtry dolnoprzepustowe.