![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/39/1919_d%25C3%25A9fil%25C3%25A9_victoire.jpg/640px-1919_d%25C3%25A9fil%25C3%25A9_victoire.jpg&w=640&q=50)
Défilé de la Victoire
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Défilé de la Victoire (pol. Defilada Zwycięstwa) – defilada która odbyła się 14 lipca 1919 roku w Paryżu z inicjatywy ówczesnego premiera Francji Georgesa Clemenceau, dla uczczenia zwycięstwa państw ententy nad państwami centralnymi w I wojnie światowej[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/39/1919_d%C3%A9fil%C3%A9_victoire.jpg/640px-1919_d%C3%A9fil%C3%A9_victoire.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ea/ECPAD_SPA-24-OX-554.jpg/640px-ECPAD_SPA-24-OX-554.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/68/Le_14_juillet_1919%2C_soldats_polonais_%C3%A0_l%27Arc_de_Triomphe.jpg/640px-Le_14_juillet_1919%2C_soldats_polonais_%C3%A0_l%27Arc_de_Triomphe.jpg)
Defilada zorganizowana w pierwsze powojenne Święto Narodowe Francji biegła od Porte Maillot do placu Republiki przez Avenue de la Grande-Armée, pod Łukiem Triumfalnym (Grób Nieznanego Żołnierza jeszcze wtedy nie istniał), Pola Elizejskie, plac Zgody, Rue Royale i Grands Boulevards. Na jej czele szło tysiąc okaleczonych francuskich żołnierzy, dowodzonych przez André Maginota, który został ranny w nogę w bitwie pod Verdun. Za nimi znajdowali się zwycięscy marszałkowie Ferdinand Foch, Joseph Joffre i Philippe Pétain na koniach, armie alianckie w porządku alfabetycznym (Amerykanie z generałem Johnem Pershingiem na czele, Belgowie, Brytyjczycy z marszałkiem polnym Douglasem Haigiem na czele, Czechosłowacy, Grecy, Hindusi, Japończycy, Portugalczycy, Rumuni, Serbowie, Syjamczycy i Włosi). W defiladzie wzięła również udział armia francuska (jednostki afrykańskie, żuawi i różne korpusy wojskowe). Defiladę zamknęły czołgi Renault FT[2].
Ważnym elementem defilady był złoty cenotaf o wadze 30 ton, wysokości 17,5 metra i szerokości 8 metrów, wykonany pod kierunkiem rzeźbiarza Antoine’a Sartorio, zainstalowany początkowo pod Łukiem Triumfalnym, a następnie przeniesiony niedaleko pomnika. Każda uskrzydlona postać cenotafu przedstawiała zwycięstwo. W pobliżu cenotafu znajdowała się piramida złożona ze zdobycznych niemieckich armat ułożonych w stos i zwieńczona przez zwycięskiego i dumnego galijskiego koguta[1].