Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Butla Woulfe’a (butla bąbelkowa)[uwaga 1] – naczynie laboratoryjne opracowane przez irlandzkiego chemika Petera Woulfe’a w 1766 lub 1767 roku. W najprostszej wersji jest to butla (np. kolba) zatkana korkiem, przez który do wnętrza wsunięte są dwie rurki: jedna sięga prawie dna naczynia, druga sięga niewiele poza korek. Wypełnienie naczynia wodą (lub inną cieczą) mniej więcej do połowy powoduje, że wylot dłuższej rurki jest zanurzony, a krótszej – wynurzony. Wtłaczanie powietrza (lub innego gazu) przez tę pierwszą rurkę powoduje powstawanie „bąbelków” tego gazu w cieczy wypełniającą butlę, drugą rurką gaz uchodzi z butli[1].
Przepuszczanie gazu przez ciecz umożliwia oczyszczanie tego gazu z zanieczyszczeń, które rozpuszczają się w cieczy, może być też metodą doprowadzenia do absorpcji gazu przez ciecz. Butla Woulfe’a może być także wykorzystywana do kontrolowania przepływu gazu: zliczanie liczby bąbelków w jednostce czasu może być dostatecznie dokładną miarą tego przepływu (zależną od średnicy rurki i w mniejszym stopniu od tego, jaki gaz i jaka ciecz znajdują się w naczyniu)[1].
Butle Woulfe’a wykonywane są także w wariantach z dwiema lub trzema szyjkami, a także z wylewem spustowym zamykanym kranikiem w dolnej części butli[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.