Loading AI tools
miasto (Region Flamandzki, Belgia) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brugia (nider. Brugge, wym. [ˈbrʏɣə] ( odsłuchaj); fr. Bruges [bʁyʒ] ( odsłuchaj)) – miasto w północno-zachodniej Belgii, ośrodek administracyjny prowincji Flandria Zachodnia. Z powodu obfitości kanałów w historycznej części miasta nazywane jest flamandzką Wenecją[1].
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Region | |||||
Prowincja | |||||
Burmistrz |
Dirk De fauw | ||||
Powierzchnia |
138,40 km² | ||||
Populacja (2014) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
050 | ||||
Kod pocztowy |
8000, 8200, 8310, 8380 | ||||
Położenie na mapie Flandrii Zachodniej | |||||
Położenie na mapie Belgii | |||||
51°13′N 3°14′E | |||||
Strona internetowa |
Ważny port śródlądowy dostępny dla statków morskich, połączony kanałami z Ostendą i Zeebrugge nad Morzem Północnym oraz z Gandawą.
Duży ośrodek przemysłu: koksownia, nowoczesna stalownia, fabryka wagonów i maszyn rolniczych, tradycyjny wyrób koronek i dywanów, odzieżowy i spożywczy, zakłady radiowo-telewizyjne.
Węzeł kolejowy i drogowy, połączenie autostradą z Ostendą i Brukselą. Główny ośrodek turystyczny.
Pierwsze fortyfikacje powstały po podboju przez Juliusza Cezara plemienia Menapiów w I w. p.n.e., które miały chronić wybrzeże przed piratami. Frankowie przejęli ten obszar od starożytnych Rzymian około IV wieku. W IX wieku wikingowie najechali te ziemie zmuszając Baldwina I, hrabiego Flandrii do wzmocnienia fortyfikacji. Wkrótce wznowiono handel z Anglią i Skandynawią. Mniej więcej w tym okresie pojawiły się monety z nazwą Bryggia – które może mieć to samo pochodzenie co norweskie Bryggen.
Brugia otrzymała prawa miejskie 27 lipca 1128 roku. Wtedy też zbudowane zostały nowe mury i kanały. Od mniej więcej roku 1050 stopniowe zamulanie spowodowało iż miasto utraciło bezpośredni dostęp do morza. Odzyskało go dzięki sztormowi w 1134 roku, który stworzył naturalny kanał w Zwin.
Już na początku XIII wieku Brugia brała udział w targach suknem. Dzięki kontaktom z Anglią, importowano do Flandrii normandzkie zboże i gaskońskie wino. Hanzeatyckie statki cumowały na nabrzeżu, które musiało zostać rozbudowane. W 1277 roku, pierwsza flota handlowa z Genui zawinęła do Brugii, dzięki czemu miasto stało się głównym miastem handlującym z terenami położonymi wokół Morza Śródziemnego. To wydarzenie otworzyło drogę do handlu przyprawami z Lewantem i rozwoju bankowości w Brugii. W 1409 roku otwarto zajazd Huis ter Beurze, który stał się pierwszą giełdą i najbardziej rozwiniętym rynkiem pieniężnym w Niderlandach w XIV wieku.
W mieście funkcjonowały rozwinięty rynek, system bankowości i usług handlowych. Okres największej świetności średniowiecznej Brugii przypadł na lata 1280–1390. W odniesieniu do tego okresu flandryjskie miasto jest określane mianem jednej z „kolebek europejskiego kapitalizmu”[2].
W 1302 mieszkańcy Brugii dołączyli do hrabiego Flandrii i walczyli przeciwko Francuzom. Zakończeniem tego powstania była bitwa pod Courtrai, stoczona w pobliżu Kortrijku 11 lipca. Pomniki Jana Breydela i Pietera de Coninca, przywódców powstania, stoją ciągle na rynku miasta.
W XV wieku Filip III Dobry, książę Burgundii ustanowił w Brugii, Brukseli i Lille swoje dwory, co przyciągnęło wielu artystów, bankierów i inne wybitne osobistości z całej Europy. Nowa szkoła flamandzka, prezentująca techniki malowania olejem, zyskała światową sławę. Pierwsza angielska książka była wydrukowana w Brugii przez Williama Caxtona. Również w tym czasie Edward IV i Ryszard III przebywali tu na wygnaniu. W tym okresie miasto liczyło około 40 tysięcy mieszkańców.
Od około 1500 roku kanał Zwin, który był źródłem potęgi miasta, zaczął się zamulać. Niedługo potem miasto straciło znaczenie handlowe na rzecz Antwerpii. W XVII wieku koronkarstwo upadło i podjęto wiele wysiłków by przywrócić dawną świetność miasta. Port został zmodernizowany, zbudowano nowe połączenie z morzem, ale i to niewiele pomogło. Brugia nadal ubożała i traciła na znaczeniu. George Rodenbach nazwał miasto Bruges-la-Morte, co oznacza Martwe Bruges. W drugiej połowie XIX wieku Brugia stała się miastem turystycznym, przyciągającym bogatych brytyjskich i francuskich turystów. W drugiej połowie XX wieku miasto zaczęło odzyskiwać dawną sławę. Port Zeebrugge, pierwotnie zbudowany przez Niemców dla ich U-Bootów podczas I wojny światowej, został powiększony w latach 70. i 80. Nastąpił boom turystyczny i w 2002 roku Brugia została wybrana Europejską Stolicą Kultury.
Brugia jest kolebką malarstwa flamandzkiego. Działali w niej wybitni malarze i miniaturzyści. Największy rozkwit szkoły brugijskiej miał miejsce w XV wieku. W 1430 roku osiedlił się tutaj, ożenił i mieszkał aż do śmierci malarz Jan van Eyck. Pracowali tu także tacy artyści jak Petrus Cristus, Hugo van der Goes, Hans Memling (Relikwiarz św. Urszuli w Szpitalu św. Jana) czy Gerard David. Brugijskie iluminatorstwo rozwinęło się za sprawą Vrelanta i Liédeta, a zasłynęło dzięki rodzinie Bening. W XVI wieku środowisko artystyczne Brugii ubożeje. W XVII wieku pojawia się tu jeszcze wielki talent – Jacob van Oost. Brugia ma dziś duże znaczenie ze względu na duże zbiory sztuki dawnej. W 1930 roku zostało otworzone muzeum Groeninge.
Historyczne centrum Brugii znajduje się od 2000 roku na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Brugia stanowi wyjątkowy przykład średniowiecznej zabudowy, która zachowała swoją historyczną strukturę, rozwijającą się przez stulecia, gdzie pierwotna zabudowa gotycka jest częścią tożsamości miasta. Jako jedna z handlowych i kulturalnych stolic Europy rozwinęła Brugia kontakty kulturalne z różnymi częściami świata. Brugia była też miejscem powstania szkoły malarskiej prymitywistów flamandzkich. Stanowiła centrum mecenatu i rozwoju malarstwa średniowiecznego dzięki działalności takich artystów jak Hans Memling i Jan van Eyck[3].
W Brugii mieści się Kolegium Europejskie, prestiżowa szkoła wyższa, oferująca studia w zakresie europejskiej ekonomii, prawa i polityki.
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
II, IV, VI |
Numer ref. | |
Region[infobox 2] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
2000 |
# | Nazwa | Powierzchnia (km²) | Ludność (1.01.2008) |
---|---|---|---|
I | Brugge (deelgemeente) – Centrum – Kristus-Koning – Sint-Jozef – Sint-Pieters-op-den-Dijk | 1,01 | 37 164 19 822 4 480 5 349 7 513 |
II | Koolkerke | 4,17 | 3 217 |
III | Sint-Andries | 20,65 | 19 427 |
IV | Sint-Michiels | 11,62 | 12 286 |
V | Assebroek | 8,52 | 19 257 |
VI | Sint-Kruis | 13,77 | 16 113 |
VII | Dudzele | 21,92 | 2 578 |
VIII | Lissewege – Lissewege – Zeebrugge – Zwankendamme | 11,44 | 7 058 2 470 3 865 723 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.