Loading AI tools
Billy kłamca (oryg. ang. Billy Liar) – brytyjski komediodramat filmowy z 1963 roku w reżyserii Johna Schlesingera.
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
16 września 1963 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
98 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Keith Waterhouse |
| Główne role |
Tom Courtenay |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Denys N. Coop |
| Scenografia |
Ray Simm |
| Montaż |
Roger Cherrill |
| Wytwórnia |
Vic Films Productions |
| Dystrybucja |
Anglo-Amalgamated |
| Nagrody | |
| 6 nominacji do Nagrody BAFTA | |
Jedno z reprezentatywnych dzieł kina „młodych gniewnych”. Film zrealizowano na podstawie powieści Keitha Waterhouse’a, który postać bohatera stworzył z wykorzystaniem elementów własnej biografii[1].
[2].
Tytułowy bohater, wywodzący się z robotniczej rodziny, niesamodzielny życiowo Billy, nosi w sobie skryty gniew i bunt przeciwko szarzyźnie codziennego życia. Zniechęcony nudną pracą, brakiem perspektyw i zrażony groszoróbstwem rodziców, najchętniej ucieka w krainę marzeń – do fikcyjnego państwa Ambrozji, gdzie jest władcą i bohaterem. W ten sposób odreagowuje swe rozmaite życiowe porażki, w wyobraźni zamieniając je w sukcesy i zwycięstwa. Realne życie urozmaica sobie, spotykając się równocześnie z dwiema dziewczętami – Ritą i Barbarą, i obydwu nieostrożnie proponując zaręczyny. Tę nieudane próby zmian oraz zatopienie się w fantazjach nagle przerywa odnowiona i obiecująca znajomość z atrakcyjną Liz – dawną znajomą, która proponuje mu zerwanie z dotychczasowym życiem i wspólny wyjazd do Londynu. Jednak Billy w swym pozornym buncie nie jest dość konsekwentny i odważny, by porzucić dom rodzinny i rozpocząć zupełnie samodzielne życie. W ostatnim momencie zawodzi jednak partnerkę i wybiegiem ratuje się przed wyjazdem, powracając do swej fantastycznej Ambrozji[3]. Zakończenie można zinterpretować jako bohaterskie przyjęcie przez głównego bohatera odpowiedzialności za przyszłość rodziny, poprzez pozostanie, aby podjąć pracę i sprawować opiekę nad rodzicami, w miejsce ucieczki do Londynu.[4]
- Tom Courtenay – Billy Fisher
- Wilfred Pickles – jego ojciec
- Mona Washbourne – jego matka
- Ethel Griffies – babcia Florence
- Finlay Currie – pan Duxbury
- Gwendolyn Watts – Rita
- Helen Fraser – Barbara
- Julie Christie – Liz
- Leonard Rossiter – pan Shadrack
- Leslie Randall – Danny Boon
Dzieło filmowe Schlesingera w porównaniu z innymi filmami młodych gniewnych jest mniej nastawione na realizm społeczny, natomiast bardziej zorientowane na efekty humorystyczne[5]. Mimo pozytywnego odbioru Billy'ego kłamcy, niektórzy krytycy zarzucali reżyserowi irytującą bierność głównego bohatera[1]. Nie przeszkodziło to filmowi Schlesingera w zdobyciu sześciu nominacji do nagrody BAFTA. Ponadto popularność filmu przyczyniła się do kolejnych adaptacji powieści w postaci musicalu oraz serialu telewizyjnego, a w 2000 Brytyjski Instytut Filmowy wymienił Billy'ego kłamcę na liście 100 najlepszych filmów brytyjskich XX wieku[6].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
