Bieruń Stary

Bieruń Stary – część miasta Bieruń^[1] będąca jego starym miastem^[2].

Zobacz też: Bieruń Stary (stacja kolejowa).

Bieruń Stary

część Bierunia
Fragment Rynku i kościół św. Bartłomieja Apostoła
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	bieruńsko-lędziński
Miasto	Bieruń
Data założenia	1376 (pierwsza wzmianka)
Prawa miejskie	1387–1742, 1865–1975
W granicach Bierunia	2 kwietnia 1991
SIMC	0938083
Tablice rejestracyjne	SBL
Położenie na mapie Bierunia Bieruń Stary
Położenie na mapie Polski Bieruń Stary
Położenie na mapie województwa śląskiego Bieruń Stary
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego Bieruń Stary
50,090995°N 19,091537°E

Historia

Osada wzmiankowana w 1376 r.

W latach 1973–1975 siedziba wiejskiej gminy Bieruń Stary (obejmującej 4 sołectwa: Bijasowice, Czarnuchowice, Nowy Bieruń i Ściernie)^[3][4].

Od 27 maja 1975 r. do 1 kwietnia 1991 r. dzielnica Tychów^[5][6]. Od 2 kwietnia 1991 r. dzielnica usamodzielnionego Bierunia^[6].

Zabytki

Bieruń Stary zachował układ przestrzenny z okresu lokacji miasta: czworoboczny rynek z ulicami, wybiegającymi z narożników. W dzielnicy znajdują się kościół św. Bartłomieja Apostoła z 1776 r., rozbudowany w latach 1845–1858 (ulica Hejnałowa); sanktuarium św. Walentego, drewniane z 1628 r.; na cmentarzu mogiły powstańców śląskich, żołnierzy września, więźniów obozu Auschwitz (ulica Krakowska); pomnik powstańców śląskich (na Rynku); kirkut z macewami z przełomu wieków XVIII i XIX w.; grodzisko (kopiec) średniowieczne niedaleko brzegu rzeki Mlecznej.

Zobacz też

• Ruchoma szopka w Bieruniu Starym

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023, identyfikator PRNG: 5857
2. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
3. Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
4. Dz.U. 1975 nr 15 poz. 87
5. Dz.U. 1975 nr 15 poz. 8
6. Dz.U. 1991 nr 2 poz. 8

Bibliografia

• Okolice Katowic – mapa turystyczna. Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E. Romera. Warszawa– Wrocław 1994.

Linki zewnętrzne

• Kopiec pogródkowy położony w rozwidleniu rzeki Mlecznej