![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7f/Progress_M-66.jpg/640px-Progress_M-66.jpg&w=640&q=50)
Bezzałogowy kosmiczny statek zaopatrzeniowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bezzałogowy kosmiczny statek zaopatrzeniowy – rodzaj automatycznego pojazdu kosmicznego specjalnie zaprojektowanego i przeznaczonego do dostarczania na stacje kosmiczne materiałów i elementów niezbędnych do wyznaczonych celów misji kosmicznych i podtrzymania życia na stacji.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7f/Progress_M-66.jpg/640px-Progress_M-66.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/ce/ISS_after_STS-124_06_2008.jpg/640px-ISS_after_STS-124_06_2008.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cc/HTV_after_grapple.jpg/640px-HTV_after_grapple.jpg)
Bezzałogowe kosmiczne statki zaopatrzeniowe są wykorzystywane od 1978 roku[1], od tamtej pory obsługiwały nieistniejące już stacje kosmiczne Salut 6, Salut 7 i Mir. Obecnie używa się ich do zaopatrywania Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). W odróżnieniu od sztucznych satelitów statki dostawcze mają szczelne przedziały – ze względu na czasowe przebywanie w nich astronautów podczas połączenia ze stacją orbitalną (pełnią wtedy rolę dodatkowego modułu). Z reguły ich rolą jest przewiezienie towaru w jedną stronę – do stacji kosmicznej, ale niektóre mogą być wyposażone w urządzenia pozwalające na powrót na Ziemię.