Loading AI tools
bitwa z okresu wojny polsko-bolszewickiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bój pod Pawłówką – walki pododdziałów 22 pułku piechoty ppłk. Władysława Grabowskiego z oddziałami sowieckiej 47 Dywizji Strzelców w czasie kampanii zimowej w okresie wojny polsko-bolszewickiej.
Wojna polsko-bolszewicka | |||
Czas |
22 stycznia 1920 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
pod Pawłówką | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwa Polaków | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
|
Zimą 1919/1920 na froncie polsko-sowieckim odnotowywano tylko działania lokalne. Linia frontu była rozciągnięta od środkowej Dźwiny, wzdłuż Berezyny, Uborci, Słuczy, po Dniestr[2]. Zastój w działaniach wojennych obie strony wykorzystywały na przygotowanie się do decydujących rozstrzygnięć militarnych planowanych na wiosnę i lato 1920[3].
9 Dywizja Piechoty zajmowała stanowiska na prawym brzegu Uborci. Jej 22 pułk piechoty obsadzał 75 kilometrowy odcinek frontu na linii Kruszniki – Buda – Sokołodniki – Machnowicze – Śnickie Pole – Stodolicze – Kartenicze – Bobrowe. W jego ugrupowaniu działał 4 Wołyński dywizjon strzelców konnych mjr. Feliksa Jaworskiego. Pododdziały ogólnowojskowe wspierała 4 bateria 7 pułku artylerii polowej i 1 bateria 9 pułku artylerii polowej. Na północy sąsiadem pułku był 34 pułk piechoty, a na południu patrolami kawalerii utrzymywano łączność z lewoskrzydłowymi oddziałami Frontu Wołyńskiego[4].
Jednostka | Dowódca | Podporządkowanie |
Wojsko Polskie | ||
---|---|---|
dowództwo 9 Dywizji Piechoty | płk Władysław Sikorski | Front Lit. Biał. |
⇒ 22 pułk piechoty | ppłk Władysław Grabowski | 9 Dywizja Piechoty |
→ 4/22 pułku piechoty | kpt. Zawadzki | 22 pułk piechoty |
działon Flotylii Pińskiej | 4/22 pp | |
Armia Czerwona | ||
47 Dywizja Strzelców | I.I. Smolin | 12 Armia |
→ 139 BS (415., 416., 417 ps) | 47 Dywizja Strzelców |
Kontynuując akcję oczyszczania przedpola i utrudniania przeciwnikowi przygotowań do działań zaczepnych, dowódca 22 pułku piechoty ppłk Władysław Grabowski nakazał przygotowanie kolejnych trzech wypadów, w tym między innymi na Pawłówkę i Remiezy[5][6]. Przeprowadzić go miała 4 kompania pułku kpt. Bolesława Zawadzkiego, wzmocniona działonem ze składu Flotylli Pińskiej[7]. 21 stycznia 1921 oddział wypadowy ruszył w kierunku obiektu ataku. Maszerując skrycie lasami, nie został zauważony przez placówki sowieckie i o zmroku stanął w Pawłówce-Remiezach[gdzie?]. Z rozmów prowadzonych z miejscową ludnością wynikało, że w pobliżu kwateruje sztab 139 Brygady Strzelców oraz jej 415 i 416 pułki strzelców, wzmocnione baterią artylerii[6].
Nocą dwa plutony: podporucznika Bronisława Kowalczewskiego i podchorążego Ptaszyńskiego ruszyły do szturmu, a jeden ubezpieczał tyły oddziału. Ogień otworzyła też armatka górska. Zaskoczeni Sowieci nie stawiali oporu. Zdobyto kompletną baterię z jaszczami pełnymi amunicji, trzy ckm-y, sprzęt telefoniczny i tabory 138 Brygady Strzelców. Do niewoli wzięto 22 jeńców[7].
Komunikat prasowy Sztabu Generalnego z 25 stycznia 1920 donosił[8]:
Na odcinku poleskim mały nasz oddział, pod dowództwem kapitana Zawadzkiego, niezwykle śmiałym wypadem zaskoczył bolszewików we wsi Remczyce, zgromadzonych w znacznej sile dla zaatakowania naszych pozycyj. Zdobyto 3 armaty z zaprzęgiem, 3 karabiny maszynowe, wiele amunicji i sprzętu telefonicznego, oraz wzięto większą liczbę jeńców.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.