Aplauz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aplauz (ang. applause, łac. applaudere) – ekspresja zadowolenia lub przyznania racji, otrzymywana głównie poprzez klaskanie i wytwarzania hałasu przez grupę ludzi. Aplauz jest często oczekiwany od publiczności po występach takich, jak koncerty, sztuki czy przemówienia; może również pojawiać się w środku występu, np. po udanym żarcie powiedzianym przez komika, czy też po opisaniu ważnej kwestii przez polityka podczas przemowy.
W kulturze zachodniej aplauz jest wykonywany właśnie poprzez klaskanie; w innych kulturach aplauz może przyjmować formę okrzyków. Jako forma komunikacji niewerbalnej jest prostym wskaźnikiem średniego względnego zadowolenia grupy; im głośniejszy aplauz, tym większe zadowolenie.