![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/af/Jos%25C3%25A9_de_Carvajal_y_Lancaster.jpg/640px-Jos%25C3%25A9_de_Carvajal_y_Lancaster.jpg&w=640&q=50)
Andrés de la Calleja
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Andrés de la Calleja – hiszpański malarz barokowy.
![]() Portret José de Carvajala y Lancastera | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość | |||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
|
Studiował w Madrycie. Był nadwornym malarzem Ferdynanda VII i dyrektorem nowo powstałej Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych Św. Ferdynanda. Współpracował z Królewską Manufakturą Tapiserii Santa Bárbara malując kartony do tapiserii – wzory do produkcji gobelinów[1].
Karol III był opiekunem jednej z największych świątyń w Madrycie – Kościoła San Francisco el Grande. Korzystający z protekcji króla zakon franciszkanów zamówił siedem obrazów mających zdobić ołtarze świątyni, a ich wykonanie zlecono siedmiu znanym malarzom epoki. Wśród wyróżnionych niewątpliwym zaszczytem artystów znalazł się również Calleja oraz: Francisco Goya, Mariano Salvador Maella, Francisco Bayeu, Gregorio Ferro, Antonio González Velázquez i José del Castillo. Malowidła powstały w latach 1781-83[2].